به گزارش خبرگزاری فارس
مستأجران رادیکال فرانسوی به فجر میآیند
امینیان، کارگردان نمایش «مستأجر» در جشنواره فجر گفت: این نمایش از رمانی فرانسوی حکایت میکند که انواع حقارتهای خانوادگی، اجتماعی، حفرههای درون روح انسانها و در نهایت رادیکالیسم گسترده براساس موقعیت انسانها را نمایش میدهد.
ستاره امینیان، کارگردان نمایش «مستأجر» در بخش رقابتی صحنهای جشنواره بین المللی تئاتر فجر در گفتوگو با خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس عنوان کرد: زمانی که در پاریس تحصیل میکردم رمانی از رولان توپور خواندم و تصمیم گرفتم آن را در قالب یک نمایش اجرا کنم بنابراین حدود دو سال پیش با نورالدین حیدری ماهر درباره این کار صحبت کردم سپس با یک شرکت فرانسوی آشنا شدم و قرار شد یک بازیگر برای این کار به من بدهند.
وی با اشاره به اینکه این نمایش تابستان امسال در سالن حافظ اجرا شد، توضیح داد: پس از آن درخواست دادیم که این کار برای فجر هم اجرا شود که خوشبختانه در بخش رقابت قرار گرفت.
امینیان درباره عوامل این کار توضیح داد: مرتضی اسماعیل کاشی، رحمیم نوروزی، مونا شریفی، بیتا معیریان، سمیرا طلوعی، سعید اویسی، برنا اعتمادی، پیمان فخرایی بازیگران این کار هستند، البته با توجه به اینکه خیلی کار برای فجر عجلهای شد بازیگر فرانسوی ما افشین غفاریان نتوانستند حضور داشته باشند و به جای وی امیر امیری کار را اجرا خواهند کرد، به جای خانوم سارا اولیا نیز بیتا معیریان کار خواهند کرد.
وی با اشاره به اینکه برخی اختلالاتی نیز برای حضور بازیگران در اجرای فجر و امتحانات دانشگاه آنها ایجاد شده است، گفت:من خیلی تلاش کردم زمان اجرا را تغییر دهم اما متأسفانه امکان پذیر نشد وگرنه من همیشه فرد سخت کوشی بوده و دوست ندارم که گله کنم اما شاهد هستم که برخی توانستهاند کارها را جابه جا کنند. حتی طراح نور نمایش ما در روز یکشنبه چهار اجرا همزمان دارد و امیدوارم بهرحال این مشکلات رفع شود.
امینیان درباره محتوای کار توضیح داد: همانطور که گفتم این نمایشنامه براساس رمان رولان توپور نویسنده فرانسوی آماده شده است، داستان یک مرد لهستانی تبار که وارد آپارتمانی در پاریس میشود، این آپارتمان برای ما به عنوان خواننده و تماشاگر خیلی خلاءها مثل سرکوبهای بشری از انواع حقارتهای خانوادگی، اجتماع و در نهایت حفرههای درونی روح انسانها را نشان میدهد.
وی در ادامه توضیح داد: در روح هر انسانی حفرههای سیاهی وجود دارد که همه با خودشان آن را به همراه میبرند بنابراین این نمایشنامه هیچ قهرمانی ندارد با اینکه شاید شخصیت اول داستان را قهرمان بدانیم اما این موقعیت است که قهرمان میشود. موقعیت و شرایط بر همه حکمرانی میکند، مثل شرایط امروز که مثلا من اگر هر شکلی که بودم، اگر در بغداد یا سوریه زندگی میکردم مطمئنا قهرمان زندگی خود نبوده و مجبور بودم که یک رادیکال باشم.
امینیان با اشاره به اینکه این داستان سانتیمانتالیسم را کنار گذاشته و به رادیکالیسم نزدیک شده است، توضیح داد: تمام سویههای سانتیمانتالیسم در این نمایش گرفته شده است و انسان به به جنون صداقت و عاری از هر نوع اختیار تبدیل شده است. این داستان نشان میدهد که زمانه بسیار رادیکال است، همه چیز خیلی رادیکال است و من هم باید همانگونه باشم.
وی در ادامه با تأکید بر اینکه این اثر را پس از اجرای عمومی با چند نفر از متخصصان فرانسوی به مشورت گذاشته ، توضیح داد: برخی بخشهای خیلی جزئی به کار اضافه شده که به چشم نمیآید اما ظرافتهای کار را زیاد میکند اما در کاراکترها و زمان کار تغییری ایجاد نشده است.