در گفت‌و‌گو با هنرآنلاین مطرح شد؛
ایوب آقاخانی: جایگاه رادیو تئاتر باید در جشنواره تثبیت شود
ایوب آقاخانی عضو هیات داوران بخش رادیوتئاتر سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر معتقد است این بخش باید در این رویداد هنری تثبیت شود.
ایوب آقاخانی نمایشنامه‌نویس، کارگردان و بازیگر که در سی و هشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به عنوان داور بخش رادیو تئاتر و عضو هیئت انتخاب نمایش‌های خیابانی حضور داشت، درباره جایگاه "رادیو تئاتر" گفت: جایگاه این بخش باید تثبیت شود، به شرط آن که امکانات سخت‌افزاری برایش در نظر گرفته شود. من به عنوان یکی از بانیان این رسانه در بسیاری از چالش‌های سیاستگذاری آن حضور و سعی در نهادینه کردن این بخش داشتم. در سال ۹۳ سالنی ویژه "رادیو تئاتر" احداث کردیم و به کمک مدیر وقت بنیاد رودکی در این تالار همه ساز‌و‌کار‌های لازم برای اجرای زنده این‌گونه رادیویی و تئاتری فراهم بود. این تالار تا گام تجهیز نهایی جلو رفت اما ناگهان مدیریت عوض شد و هدف محقق نشد.
آقاخانی گفت: تحقق بسیاری از اهداف فرهنگی، منوط و وابسته به دید وسیع مدیران و متصدیان اجرایی است. متاسفانه ما این دید وسیع را در حوزه اجرایی مدیریت و جسارت برای انجام کار کم داریم. در نتیجه مدیران چندان پذیرای ایده‌های جدید نیستند و با این نگاه هیچ کاری را نمی‌توان پیش برد.
او ادامه داد: در بخش خصوصی هم به حمایت مدیران نیاز داریم. بخش خصوصی هم چشمان خود را گاهی می‌بندد و کاری را انجام می‌دهد که برایش سودآور است. این بخش زمانی به ایده‌های جدید قائل است که آن "ایده" حمایت یک مدیر فرهنگی را داشته باشد.
عضو هیئت انتخاب بخش "نمایش‌های خیابانی" با بیان اینکه تئاتر خیابانی در حال حاضر فارغ، بی‌نیاز و بی‌بهره از آموزش جلو می‌رود و باید جدی‌تر گرفته شود، درباره این بخش گفت: من در سفرهای شخصی و کاری، تئاترهای خیابانی بسیاری را در اروپا دیده‌ام. آن‌ها هم در نمایش‌های خیابانی خود حرف ثقیلی نمی‌زنند، اما سطح اجرای کارشان بسیار بالاست. چالشی که من با تئاتر خیابانی در ایران دارم شعاری بودن آن است.
آقاخانی بیان کرد: بعضی از کنشگران این‌گونه نمایشی خود سطح تئاتر خیابانی را پایین آورده‌اند. این بخش به تغییرات اساسی نیاز دارد که این مهم با ترغیب مدیران فرهنگی اتفاق می‌افتد. برای مثال ما می‌توانیم جشنواره‌هایی را راه‌اندازی کنیم که در آن افراد این حوزه به بهره‌گیری از خلاقیت و پیشبرد ایده‌های نو دعوت شوند.
او ادامه داد: در حوزه تئاتر خیابانی آموزش هم باید صورت گیرد. تئاتر خیابانی فارغ، بی‌نیاز و بی‌بهره از آموزش جلو می‌رود. در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری هیچ واحد درسی وجود ندارد که به تئاتر خیابانی بپردازد. بنابراین طراحان تئاتر خیابانی روی شهود و تجربه خود در این عرصه کار می‌کنند و چنین روشی به تنهایی نمی‌تواند پاسخگو باشد.
این نویسنده، بازیگر و کارگردان همچنین تصریح کرد: از سویی دیگر می‌توان از هنرمندان خارجی و توانمند در این حوزه دعوت به اجرای آثار در ایران کرد و از آن‌ها آموخت. باید به "نمایش خیابانی" بها داد وگرنه در حرکت حلزونی خود و در سطح فعلی می‌ماند.
