کارگردان حاضر در بخش مسابقه تئاتر ایران مطرح کرد
حامد شفیع‌خواه: تنوع آثار و عدم انتخاب سلیقه‌ای از نکات مثبت جشنواره 42 فجر هستند
حامد شفیع‌خواه، کارگردان حاضر در بخش مسابقه تئاتر ایران، تنوع آثار و عدم انتخاب سلیقه‌ای را از نکات مثبت چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر دانست.
به گزارش ایران‌تئاتر، نمایش «دموکراسی با طعم همبرگر» به نویسندگی و کارگردانی حامد شفیع‌خواه یکی از آثار حاضر در بخش مسابقه تئاتر ایران است که در روزهای جمعه و شنبه، ششم و هفتم بهمن در تالار اصلی تئاترشهر روی صحنه رفت.
حامد شفیع‌خواه، نویسنده و کارگردان «دموکراسی با طعم همبرگر» درباره داستان این اثر گفت: «این نمایش داستان زندگی چند نسل از یک خانواده است که در تلاش و تکاپو هستند تا گذری از سنت به مدرنیته داشته باشند اما در این مسیر دچار چالش‌های فراوانی هستند.»
او با اشاره به فضای کار ادامه داد: «دموکراسی با طعم همبرگر در یک فضای فانتزی و ابزورد، جهانی منحصربه‌فرد را خلق می‌کند، در نتیجه در فرم و حرکت و بیان، تلاش کردیم تا به این رویکرد نزدیک شویم. بر همین اساس، انتخاب و تمرین بازیگر در این اثر بسیار سخت و با تمرکز بالا بود.»
این هنرمند درباره چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر نیز افزود: «جشنواره امسال در مجموع خوب بود، طبیعتا همواره می‌توان ایراداتی گرفت، اما مهم‌ترین بخش که شاید می‌توانست بهتر پیش برود، برنامه‌ریزی و اطلاع‌رسانی‌ها بود.»
او با بیان اینکه تنوع در ورود به بخش رقابت اصلی، از نکات مثبت جشنواره بود، گفت: «اضافه شدن بخش دانشجویی باعث شد تا خلأ جشنواره دانشگاهیان تا حدودی مرتفع شود، اما این بخش نیز شاید می‌توانست بهتر پیش برود. خوشبختانه تنوع آثار و عدم انتخاب سلیقه‌ای نیز از دیگر نکات مثبت جشنواره امسال بود.»
شفیع‌خواه ادامه داد: «شخصا توقع‌ام از آثار خارجی بیشتر بود، چراکه حضور گروه‌های شناخته‌شده‌تر می‌تواند بر کیفیت تئاتر کشور تاثیر بگذارد.»
او درادامه برای بهتر شدن جشنواره، پیشنهاد کرد: «ما باید به رویکرد دهه گذشته بازگردیم و آثار نمایشی برای جشنواره تولید شوند. به نظر من بخش زیادی از هیجان جشنواره به دیدن نمایش‌های جدید است و بخش مرور، چندان هیجان‌انگیز نیست، زیرا این آثار در طول سال دیده شده‌اند.»
این هنرمند با اشاره به استقبال مخاطبان از نمایش «دموکراسی با طعم همبرگر» گفت: «شاید یکی از دلایل استقبال چشمگیر از نمایش ما همین جدید بودن آن باشد. در گذشته انگیزه گروه‌ها برای دیده شدن و گرفتن اجرای عموم، حال و هوای دیگری به جشنواره می‌داد. تصور کنید فیلم‌های سال گذشته سینما برای جشنواره فیلم انتخاب شوند. این مدل لااقل در ایران، چندان جذاب نیست و جشنواره تئاتر نیز با حمایت مادی و معنوی، می‌تواند در تولید آثار جدید پرشورتر و بهتر عمل کند.»
او توضیح داد: «یکی از ضعف‌های کلی اجراها، عدم توجه و پرداخت مناسب نمایشنامه‌هاست. البته این معضل به صورت کلی در آثار نمایشی سال‌های اخیر پررنگ است و لزوما ربطی به جشنواره ندارد، اما ضعف در درام‌نویسی و دراماتورژی یکی از مهم‌ترین ایرادات اجراها به شمار می‌آید.»
این نویسنده و کارگردان تئاتر افزود: «عدم توجه به تعامل فرم و محتوا نیز از دیگر نکات منفی در برخی از آثار است. البته امسال چند اثر از این قائده کاملا مستثنا هستند و به نظرم رقبای خیلی خوبی وجود دارند.»
شفیع‌خواه دیگر مسئله آثار را عدم توجه به طراحی صحنه دانست و گفت: «بیشتر گروه‌ها به ناچار و به دلایل صرفا مالی ترجیح می‌دهند هزینه‌ای برای دکور و صحنه نکنند یا با کمترین‌ها کنار بیایند. به نظر من مخاطب امروز، این حق را دارد تا حظ بصری را نیز کنار محتوای اثر تجربه کند. بیشتر آثار این سال‌ها، شنیدنی بوده‌اند تا دیدنی؛ و یکی از دلایل مهم این موضوع، همین مسئله است که ریشه عمیق اقتصادی دارد که راه گریزی در حال حاضر شاید نداشته باشد، مگر حمایت‌های دولتی. به عنوان مثال با کمک هزینه جشنواره، هزینه‌های جاری تولید یک اثر حرفه‌ای را هم نمی‌توان تامین کرد، چه رسد به دکور و صحنه مناسب.»
او در پایان توضیح داد: «نکته دیگر در مورد جشنواره امسال، تنوع در بخش‌های مختلف است. به نظر من این تنوع، تمرکز دبیرخانه را نیز بر هم می‌زند. بخش‌های قابل احترامی به جشنواره امسال اضافه شدند، اما کمیت نباید بر کیفیت اثر بگذارد. این بخش‌ها در قالب بخش جنبی شاید می‌توانستند حضور بیابند که البته شخصا این را نیز نمی‌پسندم.»
