˝پیکر زن همچون میدان نبرد...˝ در جشنواره تئاتر فجر
نمایش "پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی" نوشته ماتئی ویسنی یک، کاری از گروه نمایش پیکر، به کارگردانی پانته آ میرفصیحی از جمله آثار پذیرفته شده در بخش مرور سی و چهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر است.
میرفصیحی در رابطه با حضور در بخش مرور جشنواره با اشاره به تغییرات مختصر ایجاد شده در این نمایش نسبت به اجراهای قبلی آن به خبرنگار تئاتر هنرآنلاین گفت: تغییرات ایجاد شده تنها در حد اضافه کردن آکسسواری که باید در صحنه وجود داشته باشد، بوده و در واقع یک سری روتوش انجام شده است.
این کارگردان تئاتر در رابطه با موضوع نمایش خاطرنشان کرد: زمانی که بحث جنگ به میان می‌آید ناگزیر پای مناسبات قدرت به میان کشیده می‌شود که در پی آن یک گفتمان مسلط به میدان می‌آید و گفتمان مسلط دنیای امروز نیز یک گفتمان مردسالارانه است که بدیهی انگاشته شده است.
میرفصیحی با تاکید بر اینکه سعی کرده در اجرای این نمایشنامه بی‌طرفی خود را حفظ کند، متذکر شد: ما در این نمایش دو زن را در نظر می‌گیریم که شاید خیلی به مکاتب و ایدئولوژی‌ها اهمیت نمی‌دهند اما اگر بخواهم در مقام منتقد به این نمایشنامه نگاه کنم فکر می‌کنم حتی نویسنده اثر هم نتوانسته کاملا از سیطره قدرتمند فرهنگ مردسالانه رهایی یابد، به ویژه در مورد مادرانگی این دو زن یعنی در نهایت بر خلاف آن چیزی که فمنیست آن را رد می‌کند و معتقد است که نباید یک زن را زمانی کامل دانست که مادر باشد، اما دو شخصیت زن نمایش زمانی به آرامش می‌رسند و کامل می‌شوند که به مادرانگی خود بر می‌گردند. اما من در مقام کارگردان این اثر سعی کردم که نگاهی بی طرفانه به این اثر داشته باشم.
کارگردان نمایش "پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی " همچنین یادآور شد: این نمایش در واقع به نوعی بازتاب مناسبات قدرت مردانه است و اینکه در این میان در قسمت‌هایی از نمایش در مورد مردهای بالکان هم صحبت می‌شود و به ویژه در صحنه‌های دهم و دوازدهم متوجه می‌شویم که خود مردهایی که ظاهرا متجاوز هستند هم قربانی همان مناسبات و فرهنگ مردسالارانه هستند.
او همچنین با بیان اینکه محل اجرای این نمایش در سالن تئاتر نیست، در خصوص چگونگی اجرای این نمایش نیز ادامه داد: یکی از ویژگی‌های نمایشنامه این است که بسیار کم به توصیف صحنه می‌پردازد و بیشتر دیالوگ است. ما این نمایش را در سلول‌های بند ۱ زندان قصر اجرا می‌کنیم و طراحی کار هم به‌نحوی است که فقط در این مکان شدنی بود. متن این نمایش به علاوه محل اجرا یک خروجی منحصر به فرد می‌دهد که در هیچ جای دیگری به دست نمی‌آمد. تماشاگر وقتی وارد فضای باغ موزه قصر می‌شود و پا به سلول‌های زندان می‌گذارد نمی‌تواند عقبه این مکان را نادیده بگیرد.
فصیحی همچنین خاطرنشان کرد: با توجه به نوع اجرای این نمایش در هر نوبت نهایتا ۳۰ یا ۴۰ تماشاگر قادر به دیدن نمایش خواهند بود، هر چند ایده‌آل آن بود که تعداد تماشاگران ۱۵ نفر باشد.
پیکر زن به همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی" نمایشنامه‌ای تلخ درباره جنگ بوسنی و حوادث وحشتناکی است که به ویژه برای زنان اتفاق افتاده است. این نمایشنامه که بیانگر فاجعه اخلاقی عظیم یعنی بدل شدن پیکر زن به مثابه آخرین حریم اخلاقی یک جامعه به میدان نبرد است، معنای تجاوز از دیدگاه مردان بالکان را به تصویر می‌کشد که بر اساس آن می‌توان دریافت که ملی گرایی افراطی و تلاش برای یافتن هویت خود در خاک و قلمرو و نژاد به طور افراطی می‌تواند در هر کجای دنیا چنین ابعاد وحشتناکی به خود بگیرد.
نمایش محیطی "پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی" با بازی مریم شیرافکن و پانته آ میرفصیحی از تاریخ 4 تا 9 بهمن ماه ساعت 17:30 به مدت 70 دققیه در باغ موزه قصر اجرا می شود.