یادداشت دکتر عطاا... کوپال درباره داوری بخش پژوهش جشنواره تئاتر فجر در ایران تئاتر
تئاتر در شرایط فعلی فعالیتی شهری است
عطاالله کوپال :در کنار هر جشنواره یا فعالیت مهم تئاتری در کشورمان، ضرورت دارد که همایشهای پژوهشی برای گردآوری مقالات ارزنده علمی برگزار شود که خوشبختانه این مهم در جشنواره فجر نیز محقق شده است.
به نقل از ایران تئاتر، تئاتر در سرزمین ما و تمام نمایشهای سنتی و آیین و ملی در ایران پشتوانه تئاتر معاصر محسوب میشوند. ضمناً باید به این موضوع نیز توجه کنیم که تئاتر در شکل اروپایی و مدرن آن سابقهای بس طولانی در ایران ندارد و تاریخچه آن بهزحمت به صد و پنجاه سال میرسد. نباید فراموش کنیم که تئاتر جهان در صد و پنجاه سال گذشته شاهد تغییرات شگرف و چشمگیری بوده است و ضرورت دارد که ما نیز از این تحولات باخبر شویم و علاوه بر آن بتوانیم به سهم خود چیزی هم بر تجارب جهانی بیفزاییم. ازاینرو برای ما، پژوهش در عرصه تئاتر نهتنها پاسخ به یک کنجکاوی علمی است، بلکه یک ضرورت در کار توسعه تئاتر است.
شایان توجه است که همانگونه که ما باید به تجارب نوین دنیا دستیابیم به همان نسبت ضرورت دارد که نمایشهای ملی خود را نیز به حد کفایت به هنرمندان و همکاران تئاتریمان در تمام جهان بشناسانیم؛ بنابراین در کنار هر جشنواره یا فعالیت مهم تئاتری در کشورمان، ضرورت دارد که همایشهای پژوهشی برای گردآوری مقالات ارزنده علمی برگزار شود که خوشبختانه این مهم در جشنواره فجر نیز محقق شده است. موضوع همایش امسال جشنواره فجر عبارت بود از شهر، شهروندی و تئاتر.
این همایش مشخصاً به رابطه شهر و هنر تئاتر اختصاصیافته است. از آغاز پیدایش تئاتر در یونان باستان مهمترین جشنواره تئاتری بانام «دیونوسای شهر» برگزار میشد. تئاتر در مفهوم امروزی خود بهویژه در کشور ما، یک فعالیت شهری است؛ بنابراین موضوع همایش را بسیار همسو با نیازهای واقعی هنرمندان تئاتر میبینم. درواقع این موضوع بهصورت یک میان رشته، نسبت میان نمایش و جامعه را بررسی میکند.
درباره مقالات و پژوهشهای ارسالشده باید ذکر کنم که خوشبختانه از سوی دبیر محترم جشنواره هیچ تحمیلی به هیئتداوران صورت نگرفت که تعداد مشخصی از مقالات را انتخاب کنیم. به همین دلیل فقط مقالات و پژوهشهایی به همایش راه یافتند که از دیدگاه هیئتداوران واجد شرایط لازم و کافی برای حضور در این حرکت علمی بودند. این شرایط از یکسو شامل نوآوری و ارائه دانش آکادمیک در موضوع موردنظر بود و از سوی دیگر به این موضوع توجه کافی به عمل آمد که مقالاتی انتخاب شوند که با موازین علمی پژوهشی انطباق داشته باشند و در ارزیابی آکادمیک در چهارچوبهای شکلی و محتواییِ مقالات علمی پژوهشی قرار داشته باشند. به سهم خود بسیار خوشحالم که توانستهام در راستای برگزاری همایش پژوهشی سی و پنجمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر گام کوچکی بردارم و به برگزاری این همایش مددرسانم.