شیرین بزرگمهر، داور بخش پژوهش سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر درگفتوگو با ایران تئاتر مطرح کرد
رویدادهای اجتماعی نوعی تئاتر است
شیرین بزرگمهر همراه با سعید اسدی و عطاا... کوپال داوری شورای علمی بخش پژوهش سی و پنجمین جشنواره فجر را تشکیل دادهاند و از میان آثار ارائهشده به دبیرخانه، پنج عنوان مقاله و سه اثر برای چاپ در کتاب معرفی کردهاند.
به گزارش ایران تئاترشیرین بزرگمهر همراه با سعید اسدی و عطاا... کوپال داوری شورای علمی بخش پژوهش سی و پنجمین جشنواره فجر را تشکیل دادهاند و از میان آثار ارائهشده به دبیرخانه، پنج عنوان مقاله و سه اثر برای چاپ در کتاب معرفی کردهاند.
به گزارش ایران تئاتر، شیرین بزرگمهر درباره محوریت اصلی موردنظر جشنواره سی و پنجم و موضوع ارائهشده به پژوهشگران برای ارسال آثارشان به دبیرخانه توضیح داد: «موضوع موردنظر مثلث شهر، تماشاگر و تئاتر بود که در نوع خود جذابیت و تازگی ویژهای داشت. من فکر میکنم پرداخت به چنین سوژهای برای بالا بردن آگاهی اجتماعی مردم و پی بردن به این نکته که تئاتر ابعاد بسیار گستردهای در زندگی انسانها دارد، از اهمیت زیادی برخوردار است». او گفت:«وقتی از شهر صحبت میشود، حقوق شهروندی و جنبههای مختلف آنهم در نظر است. شهر شامل موضوعاتی مثل محیطزیست، احترام به ادیان، زنان و... میشود که یک پژوهشگر میتواند بر هریک از این موضوعات تمرکز کند. تئاتر هنری زنده است و وجودش به حضور تماشاگر بستگی دارد. من اعتقاددارم اگر واقعاً نقش شهروندی در جامعه روشن شود و همه به این حقوق احترام بگذارند، قدم بسیار بزرگی در جهت رشد اجتماع و تربیت نسلی بافرهنگ، برداشتهشده است». بزرگمهر درباره میزان حضور اساتید و دانشجویان گفت: «دوست نداشتم اصلا به این مسئله در زمان داوری توجه کنم. بههرحال در بین مقالات ارسالی، آثاری از اساتید وجود داشت که تئاتر را میشناختند. مقالاتی از دانشآموختگان رشته تئاتر هم فرستادهشده بود که آنها هم در نوع خود شهر و تماشاگر و تئاتر را محور پژوهش قرار داده بودند». او در ادامه در پاسخ به این سؤال که فکر میکند چه سوژهای بیش از هر چیز باید اولویت تحقیقات پژوهشگران تئاتر باشد، گفت:«امروز در شرایطی هستیم که واقعاً هر چیزی که به تئاتر ارتباط دارد باید بررسی و پژوهش شود. مثل تماشاخانهها، تماشاگر و برخورد با او، متون نمایشی و.... من موضوع امسال را خیلی پسندیدم و باید به این سمت رفت تا تئاتر واقعاً هنری کاربردی شود. سوژههای اجتماعی بهطورکلی میتوانند با تئاتر ارتباط تنگاتنگی داشته باشند. با یک پاساژ و ارتباط ظریف میتوانیم اجتماع را در تئاتر بررسی کنیم. به نظرم هرچه در اجتماع روی میدهد، نوعی تئاتر است و همه ارکان تئاتر را هم دارد». بزرگمهر درباره سطح کیفی آثار ارسالی توضیح داد: «فکر میکنم نزدیک به حدود ۱۶۰ مقاله را موردبررسی قراردادم، اما متأسفانه سطح کیفی آثار چندان چشمگیر نبود و به همین دلیل ما این تعداد نامحدود را انتخاب کردیم. یکی دیگر از دلایل انتخاب محدود آثار میتواند این مسئله باشد که فراخوان بهصورت گسترده منتشر نشد، شاید من در جریان انتشار گسترده آن قرار نگرفتم. بهتر بود چنین فراخوانی مثلا در دانشکدههای تئاتری با حساسیت بیشتری اعلام شود تا دانشجوها بهخصوص دانشجوهای کارشناسی ارشد و دکتری مطالعات پژوهشی خود را بر این اساس انجام دهند و من هم بهعنوان معلم، چنین موضوع را برای تحقیق به دانشجوها اعلام کنم. در این صورت نقش دانشجوها میتوانست پررنگتر هم باشد».
او درباره میزان آثاری که از شهرستان در مقایسه با تهران ارسالشده بود، گفت:«شهرهای دیگر غیر از تهران در بخش پژوهش سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر حضور پررنگی داشتند و ما هم این آثار را با توجه به شرایط منطقهای که اثر ازآنجا رسیده است، سنجش کردیم. برخی از این آثار هم کیفیت خوبی داشتند، هم به مرحله انتخاب رسیدند. قرار است آثاری که آمادگی کافی برای چاپ داشتند، منتشر شوند و صاحبان سایر آثار در جلسهای آثارشان را ارائه دهند».
گفتگو از فاطمه رستمی