تصور انگیزه های اقتصادی در تئاتر توهم است

کاء با کارگردانی نمایش"بوران" متقاضی شرکت در بخش چشم انداز جشنواره تئاتر فجر بود که نمایش او در مرحله بازبینی آثار رد شد. این کارگردان در گفت وگو با پایگاه اطلاع رسانی جشنواره تئاتر فجر گفت: در سال 79 با نمایش دانشجویی "ِژاندراک در آتش" در جشنواره بین المللی تئاتر فجر شرکت کردم و از سال 83 تاکنون هر سال متنی را برای شرکت در جشنواره تئاتر فجر ارائه می کنم که متاسفانه رد می شود. 
وی ادامه داد: خوشبختانه امسال یک مرحله جلوتر آمدم و نمایش ام در مرحله بازبینی رد شد . 
این کارگردان در ادامه اظهار کرد: با توجه به این مسئله در این سال ها با وجود علاقه فراوانی که به تئاتر داشتم فعالیت ام در زمینه تئاتر کم شد و بیشتر در زمینه فیلم نامه نویسی در سینما و تلویزیون مشغول به کار هستم. 
وی شرایط فعالیت در جشنواره تئاتر فجر و تئاتر کشور را به شکل نابرابر دانست و تاکید کرد: همیشه عده ای خاص در تئاتر فعالیت دارند و در این شرایط اگر اتکا کردن به عشق تئاتر نبود از شرکت در جشنواره انصراف می دادم. 
وی ادامه داد: تئاتر ابزار و وسیله ای که اهداف فرهنگی را دنبال می کند و تاثیر گذاری آن بروی زندگی روزمره انسان ها است. 
وی در ادامه بیان کرد: شرایط اقتصادی تئاتر سطح گذران زندگی عادی روزمره را نیز برای هنرمندان ایجاد نمی کند تصور انگیزه های اقتصادی در تئاتر توهم و احمقانه است. 
فکاء گفت: در جشنواره تئاتر فجر و سطح کلی تئاتر ایران برنامه ریزی دقیقی وجود ندارد و استعداد سوزی فراوانی وجود دارد. گویا در تئاتر ایران تنها چند کارگردان خاص هستند که تئاتر را می شناسند و باید تنها آنان تئاتر کار کنند.