کوروش نریمانی:
میتوان به رشد تئاتر در شهرستانها امیدوار بود

داور بیست و سومین جشنواره تئاتر منطقه ۲ کشور گفت: فضای تئاتر شهرستانها به طور بالقوه برای شکوفایی آماده است ولی هنوز این استعدادهای بالقوه، بالفعل نشده است.
کورش نریمانی اظهار کرد: در حال حاضر جشنواره زدگی بزرگترین آسیبی است که به تئاتر شهرستانها ضربه میزند و اگر فعالان تئاتر شهرستانی این فضا را پشت سر بگذارند و وارد فضای اجرای عمومی شوند میتوان به رشد تئاتر در شهرستانها امیدوار بود.
وی تصریح کرد: هنرمندان تئاتر شهرستان باید دوباره به تماشاگران خود رجوع کنند و این اعتماد به نفس را در خود به وجود بیاورند که میتوان آثار جدید تولید کرده و از راه اجرای تئاتر، گذران زندگی کرد. در واقع در این صورت خواهند دید که مجبورند برای جذب تماشاگر به موضوعاتی فکر کنند که دغدغه جامعه پیرامون خودشان است و با ایدههای جدید وارد صحنه شوند.
این هنرمند با بیان اینکه در حال حاضر امکانات تهران به شدت محدودتر شده است، افزود: هماکنون شرایط برای کسانی که تصمیم دارند به تهران بیایند و لزوماً موفق شوند سختتر شده است و سالهای سال طول میکشد تا یک هنرمند تئاتر شهرستانی بتواند در تهران خودی نشان دهد.
وی با اشاره به اینکه طیف هنرمندان و علاقهمندان تئاتر در شهرستانها گستردهتر شده است، اظهار کرد: در حال حاضر تعداد دانشکدههای تئاتر و تحصیلکردهای این رشته در شهرستانها افزایش پیدا کرده است و اگر هنرمندان تئاتر بتوانند بر روی فعالیت در شهرستان خود متمرکز شوند بسیار مطلوب خواهد بود.
نریمانی تصریح کرد: اگر مدیران فرهنگی شهرستانها بر ضرورت تئاتر پی ببرند و بدانند که تئاتر چقدر میتواند به مقولات فرهنگی کمک کند و مناسبات یک جامعه را اصلاح نماید، هیچ لزومی برای مهاجرت هنرمندان شهرستانی تئاتر به تهران نیست و حتی در این صورت روزی فرا میرسد که هنرمندان تهرانی برای اجرا در شهرستانها اشتیاق نشان میدهند.
داور بیست و سومین جشنواره تئاتر منطقه 2 کشور با بیان اینکه در این دوره از جشنواره آثار جذابی بر روی صحنه رفت، اظهار کرد: در آثار اجرا شده، فضای دراماتیک و نمایش جای پیچیده گویی را گرفته بود و این از نقاط قوت جشنواره محسوب میشد.
وی با ابراز خرسندی از اینکه نمایشنامه اکثر نمایشهای اجرا شده در جشنوارهی اخیر در زنجان، توسط نمایشنامهنویسان جوان هر استان نوشته شده بود، گفت: اگرچه این نمایشنامهها ضعفهایی داشت که با راهنمایی اساتید و برگزاری کارگاههای نمایشنامهنویسی قابل حل است، ولی همین همت هنرمندان شهرستانی ستودنی است.