جشنواره تئاتر فجر، نبض تپنده تئاتر ایران

البته جشنواره تئاتر فجر رسمی ترین جشنواره تئاتر این کشور است و جایگاه خودش را در این سال ها حفظ کرده و هنرمندان حرفه ای ما سال هاست در این جشنواره شرکت کرده اند و این جشنواره به نوعی ویترین تئاتر کشور ما هم هست. جشنواره تئاتر فجر قطعاً تأثیر خیلی به سزایی در ارتقاء سطح کیفی تئاتر کشور دارد اگر به جنس نگاه، نوع نگاه و پشتوانه فکری که در آن نهفته است دقت فراوانی شود آن وقت تأثیر بیشتری را خواهد به دنبال خواهد داشت. این جشنواره همان قدر که تأثیر مثبت می تواند داشته باشد در واقع تأثیر منفی هم می تواند داشته باشد اگر خوب تفکر صورت گیرد، اگر خوب برنامه ریزی شود، می تواند آثار کیفی خوب و جذابی را تولید کند چون به هر حال سرنوشت یکساله تئاتر در این جشنواره رقم زده می شود، سرنوشت سالیانه تفکر تئاتر ماست و بالعکس آن هم می تواند عمل بکند. او در ادامه در خصوص نقش جشنواره تئاتر فجر و ارتباطات بین المللی افزود: چون جشنواره تئاتر فجر ویترین تئاتر ایران است تأثیر بسیار فراوانی در این روند دارد به شرطی که ما بتوانیم مراودات خیلی خوبی با جشنواره های خارجی داشته باشیم و بتوانیم کارهای خوبی را از دیگر کشورها دعوت کنیم.
ما باید توسط جشنواره تئاتر فجر، تئاتر ایران را به گروه های که از دیگر کشورها می آیند معرفی کنیم چرا که گروه هایی که در جشنواره حضور پیدا می کنند خودشان سفرای تبلیغی برای تئاتر هستند، یعنی می تواند به عنوان پل ارتباطی در سطح بین المللی مطرح شوند، به شرطی که جزء بهترین ها باشند. جشنواره تئاتر فجر نبض تپنده تئاتر ایران است و ما نمی توانیم به راحتی از کنار آن بگذریم. جشنواره های بسیاری در کشور برگزار می شوند - نه اینکه بی اهمیت باشند – اما جایگاهشان برای هنرمندان مانند جایگاه جشنواره تئاتر فجر نیست. جشنواره تئاتر فجر می تواند هم به لحاظ بالا بردن سطح کیفی تئاتر مثبت عمل کند و بالعکس اگر عمل کند می تواند اثر منفی بگذارد. چنانچه درست و اصولی برای آن برنامه ریزی شود، مکاتبات و مراودات خوبی با گروه های خارجی در سطح بین المللی صورت گیرد قطعاً تأثیر خیلی بالایی خواهد داشت. وی در پایان درباره ارتقاء سطح علمی تئاتر به واسطه کارگاه های آموزشی، همایش ها و سمینارها گفت: خیلی کارگاه، همایش و سمینار برگزار کردیم ولی در خیلی از آنها بحث کمیت مهمتر از کیفیت بود انگار قرار بوده که یک رزومه ای گردآوری شود یا یک صورتجلسه ای یا یک خروجی ای ارسال شود. اگر در این حد و اندازه بخواهیم نگاه کنیم بازده زیادی نخواهد داشت ولی اگر برنامه ریزی و نگاه کاربردی به این کارگاه ها و سمینارها داشته باشیم، تأثیر مثبتی را به دنبال خواهد داشت. بهرحال نمی توان منکر آن شد که تمام این کارگاه ها، جلسات و سمینارها به نفع نبض و جریان تئاتر است. اما باز هم تاکید می کنم که ما سر فصل های خیلی خوبی در بحث مدیریتی و اجرایی داریم و در واقع اگر طوری برنامه ریزی کنیم که عمق گرا باشیم قطعاً تمام این سوالات را به بهترین شکل جواب خواهیم گرفت و اگر نه متأسفانه بالعکس آن اتفاق خواهد افتاد.