موقعیتی در تولید آثار بینا فرهنگی در دنیا

جواد نمکی، کارگردان تئاتر درخصوص نقش جشنواره تئاترفجر و ارتباطات بین المللی بیان کرد که گروه های تئاتری و مجموعه هنری و تولیدی به نام هنرهای نمایشی یک امر جهان شمول است، در حقیقت کاری به ریشه های تئاتر نداریم ولی می دانیم اساساً یک امر جهان شمول است و تئاتر یک فرآیند گروهی است به همین دلیل نیازمند ارتباط است و یکی از فرآیندهای تئاتر برقراری ارتباط با مخاطب است. 
به قول آقای مسافرآستانه جشنواره تئاترفجر بعد از 28 دوره جای خودش را درمیان جشنواره های مطرح دنیا گشوده و خود مسئولان هم این نکته را می دانند که جشنواره ها اساساً زمانی برگزار می شوند که تولیدات برتر گروه ها و کشورهای میزبان اجرا می شوند و پخته ترین اجراها به جشنواره می آیند. جشنواره تئاترفجر جای خودش را درمیان جشنواره های دنیا باز کرده و تلاش داشته تا به برقراری ارتباط بپردازد. ما هر چه بتوانیم دستمان را در تولید آثار بنیاد فرهنگی و آکادمیک باز کنیم، موفق تر خواهیم بود. از آقای دکتر ناظرزاده در کتاب درآمدی بر نمایشنامه نویسی نقل می کنم که ایشان در بخش سبک های می گویند تئاتر تجربی انجام هر نوع کاری نیست. برای کار جدید کردن باید اندیشه جدید داشت اما باید مراقب بود که دچار تناقض یا کلی گویی نشد.
او در ادامه درباره نقش ارتقاء علمی سطح تئاتر به واسطه همایش، سمینار و کارگاه های آموزشی افزود که: قطعاً به این نیاز داریم یعنی باید بیشتر بر روی آن تمرکز کنیم. یکی دو سال است که بیشتر روی این موضوع کار می شود. برگزاری هر چقدر علمی تر، به نفع جشنواره است. اندیشه آکادمیک باعث رشد آن می شود و احساس می کنیم هر چقدر برای این قضیه وقت بگذاریم، کم است و هر چه بیشتر، بهتر. به دلیل اینکه زبان علم را وارد تئاتر می کنیم که چندی است در دنیا واقعاً وارد شده و ما با این اتفاق می توانیم به این سمت برویم که تحقیقات رشته ای زیاد شود و رفته رفته باعث ارتقاء سطح کیفی اجراها شود تا جایی که تئاتر ایران بتواند مکاتب دیگری را هم به تاریخ دنیا اضافه کند.
وی در پایان در مورد نقش جشنواره تئاترفجر در معرفی چهره های جوان گفت که اساساً این نقش را دارد به دلیل اینکه ما متاسفانه یا خوشبختانه فضا برای اجرای عمومی کم داریم، بودجه کم داریم، رسیدگی سخت تر می شود. عرضه و تقاضا به شدت با هم متضاد است. دانشجویانی که ما از دانشگاه ها ترخیص می کنیم چندین برابر سالن های نمایشی است. ما گروه نمایشی ثبت و ضبط شده هم کم داریم. به اعتقاد من وظیفه جشنواره این است که عرصه ای را ایجاد کند که این شور که در کنارش شعور آکادمیک و علمی هم است، خاموش نشود یعنی این آتش همیشه شعله ور بماند و این نیروی جوان است که می تواند این سختی ها را تحمل کند و در جشنواره باید تشویق و به مخاطب خارجی معرفی شوند. باید بتوانیم سطح سلیقه ها را گسترش دهیم تا تئاتری های مختلفی داشته باشیم و به جایی برسیم که هر کسی به اندازه توان و درکش از تئاتر بتواند تئاتر ناب تولید کند.