رقابت در هنر باعث رونق فعالیت ها می شود

حسین پاکدل، نویسنده و کارگردان تئاتر با اشاره به این نکته در خصوص رقابتی بودن یا غیر رقابتی بودن جشنواره تئاتر فجر گفت: من به رقابتی برگزار کردن بخش های مختلف جشنواره اعتقاد کامل دارم. نه تنها در بخش اجرا، متن، کارگردانی، طراحی صحنه بلکه در سایر بخش ها از جمله عکاسی، نورپردازی، حرکات موزون، امور صدا، نقد نویسی، امور پژوهشی و غیره. اما نه بدین صورت که بی مقدمه هنرمند ما در کنار هنرمندان سایر کشورها مورد ارزیابی قرار گیرند. چون اساساً قیاس درستی نیست. حتی معتقدم مثل گذشته های نه چندان دور بخش حرفه ای نباید وارد عرصه رقابت شود مگر آن که خود کارگردان و یا گروه اجرایی داوطلب حضور در بخش قابتی جشنواره باشد. رقابت در هنر باعث رونق فعالیت ها می شود. مهم نیست جایزه چه باشد که البته هرچه بیشتر باشد بهتر است ولی وجه تشویقی آن بسیار مهم تر است. گروههای تجربی، گروههای جوان، گروههای داوطلب در هر بخش برای بررسی کم و کیف آثارشان نیازمند حضور در رقابت هستند. البته همیشه اعتقاد داشته و دارم که تعداد انتخاب ها نباید زیاد باشد تا معلوم شود چه کس یا چه اثری رتبه برتر را از آن خود کرده است. اینکه یک جایزه هم عرض به چند نفر تعلق گیرد و یا تقسیم بندی شود از یک تا مثلاً سه و چهار به نتیجه رقابت لطمه می زند. ساده باید دید. کار را نباید پیچیده کرد. بها باید داد. با این زحماتی که دوستان همکار می کشند این جوایز کم است. گاه لازم است به جای جایزه نقدی یا سکه طلا امکانی فراهم شود تا برنده از شهرت و اعتباری در خور در جامعه هنری بهره ببرد. در حقیقت این رقابت و انتخاب همچون نوری باشد که به خالق اثری فاخر و قابل اعتنا می تابد و او را در معرض دید بهتر مخاطبان انبوه قرار می دهد. وی در خصوص تعامل تئاتر ایران با تعامل دیگر کشور ها بیان کرد که: به نظر می رسد در حال حاضر این تعامل در پایین ترین سطح خود باشد. بالاخره هنر، به ویژه هنر نمایش متاثر از سایر اتفاقات جامعه است. این تحریم ها دامن تئاتر را نیز گرفته است. به امید روزی که به سطحی جدی و مطلوب برسد. پاکدل در پایان در مورد شیوه انتخاب آثار افزود: شیوه عمل را ستاد جشنواره تعیین می کند؛ البته اعضای شورا هم تأثیر دارند ولی به هر صورت رویه ساده ای است. کسانی داوطلب می شوند، متونی ارائه می کنند، جمعی آنها را می خوانند، پالایش می شود و از بین آنها تعدادی برتر و بهتر به زعم این جمع متخصص انتخاب می شود و به مرحله اجرا می رسد. بعد اجرا دیده می شود و یک مرحله پالایش دیگر صورت می گیرد. به نظرم فعلاً با توجه به روند کار، شرایط اجرای نمایش، دولتی بودن تئاتر و جشنواره خیلی نمی شود روند و شیوه انتخاب ها را دگرگون کرد. تا اطلاع ثانوی همین رویه به نظر خوب است. اما این بدان معنی نیست که روش های دیگر و بهتری وجود ندارد.