گفتگو با رضا گوران ” کارگردان تئاتر”
انتقال تئاتر از طریق پروژه های مشترک

در جشنوارۀ بین المللی تئاترفجر باید از کسانی دعوت شود که جریا ن ساز باشند. انتقال تئاتر ایران به دنیا باید از طریق پروژه های مشترک صورت گیرد تا اینگونه تبادل سبک شیوه و اطلاعات انجام شود .
همان طور که ما از کشورهای دیگر می آموزیم آنها نیز تشنه یادگیری سبک ها و شیوه های ما هستند.
رضا گوران کارگردان تئاتر در گفتگو با سایت جشنواره تئاترفجر در خصوص نیازمندی های جشنواره تئاترفجر در بخش بین الملل و نمایشهای خارجی گفت: فکر می کنم جشنواره تئاترفجر در بخش دعوت از گروه های انتخاب هیأت داوری باید قوی تر از گذشته عمل کند برخی از گروه های خارجی که تمایل به شرکت در جشنواره دارند فقط به دنبال شرایط مالی خاص نیستند و این گروه ها نیازمند نماینده و کسانی هستند که با آنها مذاکره کنند و تسهیلاتی را برای آنها فراهم آورند. علاوه بر این به نظرم این بخش نیازمند داوری قدرتمندی است که داوران نگاه جامع تری به تئاتر داشته باشند برخی از افراد که به عنوان داور برای این بخش دعوت می شوند بیشتر سلیقه ای تصمیم می گیرند و کمتر فنی نگاه می کنند بخش بین الملل جشنواره تئاترفجر نیازمند تغییر در این دو بخش است که البته با توجه به صحبت هایم با محمد حیدری دبیر جشنواره امسال می دانم که او نیز چنین وسواسی نسبت به این مسئله دارد و تمام تلاش خود را میکند تا این بخش به بهترین حالت برگزار شود.
وی در خصوص ارتباط تئاتر ایران با دنیا از طریق جشنواره تئاتر فجر افزود: اگر بخواهم صادقانه بگویم معرفی من به جامعه بین الملل بیشتر از طریق جشنواره تئاتر فجر صورت گرفته و رشد بینالمللی بی ارتباط با جشنواره تئاتر فجر نیست چون معتقدم که جشنواره فجر ویترینی از تئاترایران است و این مسئله انتخاب را مشکل تر می کند. از همین رو باز می گردم به صحبت های قبل و یادآور می شوم که داوران جشنواره باید جایگاه این جشنواره را بدانند تا بتوانند عادلانه قضاوت کنند.
وی افزود : ما در حال حاضر کارگردان هایی داریم که به صورت بین المللی کار می کنند و کارشان منحصر به ایران و یک کشور خاص نیست . بنابراین داورها باید جایگاه جشنواره تئاتر فجر و هنرمندانی که در آن شرکت می کنند را بدانند و صلاحیت قضاوت در مورد آن را داشته باشند .
رضا گوران کارگردان نمایش یرما ، می خوام بخوابم و داستان یک پلکان در مورد تأثیر متقابل جشنواره تئاتر فجر برای گروه های خارجی و ایرانی گفت: این سوال نیازمند یک بحث پژوهشی است و نمی توان با دو جمله آن را خلاصه کرد ولی قاعدتاً بی تأثیر نیست. زمانی که نمایشی خوب را در کشور می بینیم بی تأثیر بر روی کارها و افکارمان نخواهد بود و این تأثیر دو گونه است یکی اینکه کارهای ما به آن سمت می رود و دیگر اینکه ما باید کارها را آنالیز کنیم که این آنالیز تأثیر عمده ای بر ما می گذارد و که یک گروه بزرگ تئاتری از یک کشوری را دعوت می کنیم باید کار آنها را تجربه کرده تا به نکات مهم و افکار آنها پی ببریم و از طرفی باید تسهیلاتی فراهم شود تا قشری که بیشتر از همه به آن احتیاج دارد یعنی دانشجوها بتوانند آن را ببینند تا بتوانند از آنها تأثیر بگیرند. همچنین کشورهایی هستند که هم به شدت از تئاتر ما تأثیر می گیرند آنها نیز به این دلیل در این جشنواره شرکت می کنند تا با شیوه کار ما آشنا شوند و می خواهند جنس تئاتر و کار ما را بشناسند چیزی که کارگردان های ما را دلخور می کند این ست که همیشه مرغ همسایه غاز است. ما در خیلی از بخش ها استعدادهایی داریم که می توانند نمایش های خارجی برابری کنند و حتی از آنها نیز فراتر روند خوشبختانه با زیاد شدن مراودات بین المللی و ارتباط زیاد با گروه های دیگر و استعداد بالایی که ما ایرانی ها داریم، توانسته ایم که گوی رقابت را از آن خود کنیم.
رضا گوران در ادامه صحبت های خود در خصوص برگزاری اولین دوره بازار تئاتر ایران گفت: برای تجربه اول اتفاق خوبی بود اما من همان موقع هم گفتم که باید این حرکت تداوم داشته باشد و در آن از مدیران تئاتری ، تهیه کنندگان و آرتیستیک لیدرها نیز دعوت شود که زمینه دعوت از گروه های مختلف را دارند. حتی خیلی از این افراد هستند که با هزینه ها و اسپانسرهای خود می آیند و نیاز به هزینه های زیاد از سوی ما را ندارند ولی آنچه ما نیاز داریم شناسایی و دعوت از این گروه ها و افراد برای شرکت در این فستیوال است تا و با گروه های ایرانی آشنا شوند. برگزاری این فستیوال ها باعث می شود تا خودمان را به جامعه تئاتری دنیا معرفی کنیم و اینگونه حضور بین المللی داشته باشیم.
گوران در پایان به عنوان پیشنهاد برای تقویت این بخش افزود : احساس می کنم باید تمام گروه هایی که مراوده بین المللی دارند منابع و تهیه کنندگان خود را دعوت کنند و ستاد جشنواره تئاتر فجر نیز از این دعوت ها استقبال کند و زمینه وشرایطی را فراهم کند تا بتوانند آنها در این بخش شرکت کنند. که خوشبختانه در بخش بین الملل محمد اطبایی به شکل قدرتمند عمل می کند ولی آنچه که بدان معتقدم فقط دعوت و شرکت در جشنواره انتقال و تأثیر تئاتر ایران به دنیا نیست و باید از هنرمندان ایرانی برای پروژه های مشترک استفاده کنیم تا در جشنواره های مختلف شرکت کنند و اینگونه باعث تبادل سبک ، شیوه و اطلاعات شویم و فکر میکنم انجام کار مشترک است که باعث می شود ما از آنها و آنها نیز از ما یاد بگیرند و باید بدانیم آنها نیز تشنه یاد گرفتن از ما هستند.