شیوه بازیگری،کارگردانی و طراحی باعث جذابیت هنری می شود

مسعود دلخواه کارگردان نمایش «خدا در آلتونا حرف می زند»، نوشته محمد ابراهیمیان شرکت کننده در بخش چشم انداز تئاتر در سال 89 جشنواره بین المللی تئاتر فجر در گفت و گو با سایت جشنواره تئاتر فجر گفت: متن نمایش «خدا در آلتونا حرف می زند» چند سالی است که دغدغه محمد ابراهیمیان، نمایشنامه نویس ما بود و به هر حال بعد از این چند سال قرعه به نام من افتاد و قرار بر این شد که من آن به روی صحنه ببرم.
وی افزود: این متن از میان سایر متون محمد ابراهیمیان به عنوان متنی است که بسیاری از حرف های تاریخی او را در بردارد و به گفته ابراهیمیان وصیت نامه اش است و به نظر من این مانیفست ابراهیمیان است. 
دلخواه گفت: نمایش «خدا در آلتونا حرف می زند»، داستان یک پدر ایرانی است که بعد از 15 سال برای دیدن فرزندش که در 14 سالگی در زمان جنگ به خارج فرستاده است، می رود. این پسر بعد از گذشت سالیان با فرهنگ خود بیگانه شده و ایجاد ارتباط میان پدر و پسر تا حدودی دشوار است.
او در ادامه گفت : این نمایش با یک رویکرد نو به داستان رستم و سهراب نوشته فردوسی شکل گرفته و نویسنده در این اثر، مساله را ناخواسته مد نظر قرار می دهد و در عین حال به شکل سنتی نوشته نشده است؛ یعنی ممکن است پایان نمایش را در آخر یا در ابتدا و یا وسط نمایش داشته باشیم و یک تداخل زمانی وجود دارد و به خاطر امکانات متن، شیوه خاصی را برای اجرا انتخاب کردیم تا این زمان ها را در کنار هم قرار دهیم و ذهنیات پدر را در رابطه با نوستالوژی گذشته و خاطراتش با وقایع آینده در ذهنیات پدر به شکل نمایشی تجسم بخشیدم.
مسعود دلخواه در خصوص کارگردانی نمایش گفت: کارگردانی این نمایش بسیار خاص و ویژه است زیرا زمان شکسته شده و ما درونیات ذهن شخصیت اصلی را میبینیم. این متن حدود سه تا چهار ساعت برای اجرا نوشته شده بود که با مشورت محمد ابرهیمیان آن را به دو ساعت تقلیل دادیم و به نوعی با مشورت نویسنده اثر، یک دراماتوژی بر روی متن انجام گرفت.
وی در خصوص طراحی صحنه و موسیقی کار گفت: طراحی این کار به موضوع کاربردی بودن، سادگی و طراحی توجه دارد نه به داشتن یک دکور عظیم که توسط ابراهیم حقیقی طراحی شده است. موسیقی هم در این نمایش نقش به سزایی را بر عهده دارد. موسیقی به نوعی یکی از شخصیت های بازی است که توسط حسین پیشکار ساخته شده و متشکل از استفاده از گیتار، ساز دهنی، تار و پاندر است.
مسعود دلخواه در خصوص آنچه که یک اثر را جذاب می کند برای مخاطب گفت: در وهله اول متن خوب و با محتویات یک متن تفکر برانگیز که با سطوح حسی و عاطفی تماشاگر ارتباط برقرار کند، مهم است و متن باید قوی باشد که این متن دارای پتانسیل و تفکر و امکانات زیادی از نظر مفهوم اجتماعی، تاریخی و شخصی است و در وهله دوم شیوه بازیگری، کارگردانی و طراحی است که باعث جذابیت هنری می شود.
مسعود دلخواه در پایان در خصوص نخستین اجرای خود در فجر گفت: من برای نخستین بار با اجرای نمایش «ویستک»، نوشته گئورگ بوشنر در سال 83 در جشنواره تئاتر فجر شرکت کردم که البته این متن را دراماتوژی کردم و سعی می کنم متنی را که برای اجرا انتخاب می کنم، از دل متن، عناصری را کشف و در صحنه آن چه را که در متن قابل دیدن نیست دیدنی کنم تا بتوان به روح آن اثر پی ببرم.