در حال بارگذاری ...
...

علی جنتی:

تئاتر، هنری دیرپای و کهن است که تقریبا در تاریخ همه ملل جهان ردپایی از آن یافت می شود

علی جنتی:

تئاتر، هنری دیرپای و کهن است که تقریبا در تاریخ همه ملل جهان ردپایی از آن یافت می شود

وزیر ارشاد در اختتامیه سی و دومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر.

ه نام هنرآفرین
حضار محترم ، هنرمندان گرانقدر
حضور در محفل شما هنرمندان و پدیدآورندگان خلاق، آن هم در آغازین روز جشن های سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی برای من مایه خوشوقتی است؛ به ویژه آنکه در این آیین قرار است از برگزیدگان سی ودومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر قدردانی شود این تقارن میمون و مبارک را به شما و همه ملت هنردوست ایران اسلامی تبریک می گویم.
تئاتر، هنری دیرپای و کهن است که تقریبا در تاریخ همه ملل جهان ردپایی از آن یافت می شود. هنری که مخاطب را به همزادپنداری و واقعیت انگاری وادار می کند. هنر نمایش از یک سو چنان به واقعیت نزدیک می شود که گویی مخاطب جزیی از روایت است و با آن ارتباط دو سویه دارد و از سوی دیگر همه عوامل را برای اجرایی مجازی از برش یک واقعیت در زندگی روزمره گرد هم می آورد.
هر چند هنر نوپدید سینما گوی رقابت را از هنر نمایش ربوده و به یک رسانه فراگیر جهانی تبدیل شده است اما باید دانست که سینما ریشه در نمایش دارد. سینما زاده نمایش است. سینما فرزند کوچک نمایش است. در حقیقت نهال سینما از آبشخور نمایش تغذیه می کند. به همین دلیل است که آنان که کار هنری را با تئاتر آغاز کرده اند در سینما موفق تر از دیگر هم قطاران خویش درخشیده اند. با نگاهی ژرف به تمایز های اساسی هنر نمایش و سینما به وضوح در خواهیم یافت که نمایش ، روی صحنه ای چند بعدی می رود و اجرایی زنده و گاه بداهه دارد اما سینما روی پرده ای تخت روایتی را در قالب نور و رنگ به مخاطب می نمایاند و از این رو نمایش پویاتر و اصیل تر از سینماست. نمایش در هر جا و با هر امکاناتی قابل اجراست. تئاترهای خیابانی را بارها تماشا کرده اید یا شاید هم در طول جشنواره اخیر دیده اید؛ با اندک امکاناتی قادرند روایت های عمیق و تاثیرگذاری بیافرینند در حالی که سینما هنری پرهزینه و یکسویه است.
نمایش جزئی از تاریخ و فرهنگ همه ملت هاست و با فرهنگ عمومی و عرف رایج قرابت بیشتری دارد. بازیگر نمایش انرژی و توانی دو چندان می خواهد تا ساعت ها و روزهای متمادی بر صحنه بماند و با شخصیت مورد نظر همزاد پنداری کند و مفاهیم خود را به مخاطب القا کند. تئاتر اغلب عمیق است و به رویدادها نگاهی فلسفی، پیچیده و روانشناختی دارد. وقتی مخاطب پای صحنه می نشیند ذهن او مدت ها در گیر اجرا و القا فیلسوفانه رویدادی است که تئاتر برایش آفریده و از این بابت تئاتر هنری ماندگار است. 
تئاتر هنری است برای تعالی ارزش ها و هنرمند همواره برای رشد و شکوفایی خرد و اندیشه در تلاش است. هنرمند تئاتر دیالوگ را خوب می داند و می فهمد چون گفت و گو و فن بیان مهمترین ابزار کار اوست اما ؛غالبا تفکر ، تدبر و سکوت خارج از صحنه را به پرگویی ترجیح می دهد. او دلی سوخته و قلبی سرشار از شوق به آفریدن دارد. آفریدن اثری که مردم را به کار آید؛ ماندگار باشد و تا اعماق جان مخاطب نفوذ کند؛ آفریدن اثری که منجر به تربیت و تصحیح رفتارهای نابخردانه شود. او رنج مقدسی در نهان دارد و بار امانتی را بردوش می کشد که بسیاری تاب تحمل آن را ندارند . هنرمند تئاتر در پی آرمانشهری است که همه ما در پی ساختن آنیم. او آزاد اندیش است و از ویژگی های آزاد اندیشی ، نقد پذیری است ؛ نقدی که مایه رشد و بزرگ شدن است. او نقد را می شنود ، دیدگاه عرف را می پذیرد و به نظر منتقد و مخالف احترام می گذارد اما تحقیر و محدودیت را بر نمی تابد.
تئاتر نیز باید چون دیگر هنرها از درون بجوشد تا بر دل نشیند و ماندگار شود. هنر سفارشی و کوششی ماندگار نخواهد بود و زود محو و نابود خواهد شد. 
آزاد اندیشی در کشور ما میراث ارزشمند امام راحل ، معمار کبیر انقلاب اسلامی است؛ هم او که برای آزادی ملت ایران مجاهدانه تلاش نمود و برای رشد هنر اصیل ، نظراتی راهگشا ارائه کرد. امروز روز ورود اوست یادش را گرامی میداریم.
هنر فاخر تئاتر می تواند به عالی ترین شکل برای معرفی فرهنگ یک ملت مورد استفاده قرار گیرد و به رسانه ای تاثیر گذار تبدیل شود. این هنر در انتظار تلنگری است که انبوه علاقه مندان و مخاطبان خویش را برای تولید و اجرای آثار غنی و قوی فراخواند. پر واضح است که دیکته ننوشته غلط ندارد . تئاتر هم ممکن است مثل دیگر هنرها ملاحظاتی داشته باشد که قابل در نظر گرفتن است. هر که پای در میدان عمل گذارد احتمال ارتکاب خطا هم دارد اما مهم آن است که تعامل سعه صدر و گذشت را بیاموزیم و بکار بندیم.
با آن که هنر نمایش هنری دیرینه ، ارجمند ، قابل احترام و همواره منبع الهام و ارتزاق دیگر هنرها بوده است اما همواره در سایه دیگر هنرها و به ویژه سینما و تلویزیون قرارگرفته و از این باب هنرمند هنرهای نمایشی همواره مکدر است.
در کشور ما به این هنر کم توجهی شده است. صدای هنرمندان و پدیدآورندگان سخت کوش این هنر کمتر شنیده و تصویرشان کمتر دیده شده است. سالن های اختصاصی تئاتر محدود یا آنقدر قدیمی و فرسوده است که برازنده این هنر فاخر نیست. نمونه آن ساختمان زیبای تئاتر شهر است ، ساختمانی که نماد هنر در پایتخت است و مدت هاست که حال و روز خوبی ندارد.
من به خوبی میدانم که در این سال ها به این هنر فاخر ، آنچنانکه شایسته و بایسته است، توجه نشده است. میدانم که دغدغه امنیت شغلی ، تداوم کار و گاه معیشت حداقلی آزارتان می دهد و میدانم برشما مهربانان سخت گذشته است. با این همه ، شما با شکیبایی ستودنی همچنان در صحنه استوار مانده اید و اجازه نداده اید چراغ تئاتر خاموش شود. یقین دارم که با همراهی شما این چراغ هر روز فروزنده تر خواهد شد. 
هیچ یک از ما نه بر یکدیگر ، بلکه با یکدیگر و با فهم دقیق اصالت هنر تئاتر ، این هنر مردمی را یاری خواهیم کرد و با امید به آینده برای آبادانی این هنر دست در دست هم خواهیم داد.
اینک جای بسی خوشوقتی است که جشنواره تئاتر فجر و دیگر جشنواره های موضوعی تئاتر با همت اهالی هنر تئاتر ، زنده و پویاست و اهالی تئاتر همچنان امیدوارانه تولید می کنند و عاشقانه به این هنر بزرگ احترام می گذارند.
شوق و اشتیاق جاری در این جشنواره و استقبال مخاطبان از اجراهای مختلف بیانگر آن است که تئاتر ظرفیت بزرگی دارد که باید شکوفا شود و به جایگاه اصلی خویش بازگردد.
تنوع اجرا ها در جشنواره اعم از اجراهای صحنه ای ، تئاتر خیابانی ، بخش بین الملل و داخلی و همچنین رقابت در بخش های جنبی چون پوستر و عکس نشان داد که این هنر با تمام جنبه هایش در صحنه است و جشنواره تئاتر فجر که ویترین اصلی هنر نمایش در ایران به شمار می آید ، امسال در سی و دومین سالش پربار تر از همیشه به ثمر نشسته است.
هنرمندان عزیز، اساتید هنر نمایش ، دست اندکاران برگزاری جشنواره سی ودوم درود بر شما که این هنر ارزشمند را پاس میدارید و برای حفظ و ارتقا آن در عین کاستی های فراوان با شکیبایی گام های بلند بر میدارید. سخت کوشی و همت عاشقانه شما را نسبت به این هنر دیرپای مردمی ارج می نهم و از این که امشب در جمع شما هنرمندان هستم خوشنودم و از اینکه می بینم این جشنواره موجب امید، شور و اشتیاق شما شده است به خود می بالم و وظیفه خود را در برابر شما عزیزان سنگین تر احساس می کنم.
بهترین تبریک های خود را به برگزیدگان این جشنواره تقدیم می کنم و امید دارم که به یاری خداوند جشنواره تئاتر سال آینده به گونه ای برگزار شود که شایسته همه ماست.
برای همه شما میهمانان گرامی و دست اندرکاران برگزاری جشنواره آرزوی موفقیت دارم.