ﻣﺎﺟﺮاھﺎی ﻓﺮدوس ﮐﺎوﯾﺎﻧﯽ در ﺗﺌﺎﺗر

ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺳﺮوﯾﺲ ﺗﺌﺎ ﺗﺮ ھﻨﺮآﻧﻼﯾﻦ/ اﺻﻐﺮ ھﻤﺖ ﺟﻤﻠﻪ ﺟﺎﻟﺒﯽ را در وﺻﻒ ﻓﺮدوس ﮐﺎوﯾﺎﻧﯽ ﺑﻪ زﺑﺎن آورد: "ﻓﺮدوس ﺷﺮاﻓﺖ اﻓﺮاﻃﯽ دارد ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ آن را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﺮد" در اﺑﺘﺪای ﮔﻔﺖ و ﮔﻮ ﺑﺎ ﻓﺮدوس ﮐﺎوﯾﺎﻧﯽ اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺮای ﻣﻦ اﺳﺎﺳﺎ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﻧﺪاﺷﺖ، اﮔﺮﭼﻪ ﻧﻈﻢ، ﺻﺪاﻗﺖ، ﺑﯽ رﯾﺎﯾﯽ و دوری از ﺗﺰوﯾﺮ ھﺎی راﯾﺞ دﻧﯿﺎی اﻣﺮوز را ﭘﯿﺶ از اﯾﻦ در ﻣﻮرد ﻓﺮدوس ﮐﺎوﯾﺎﻧﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدم. اﻣﺎ ھﺮﭼﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن اﯾﻦ ﮔﻔﺖ و ﮔﻮ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻠﻤﻮس ﺑﻪ اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ اﺻﻐﺮ ھﻤﺖ رﺳﯿﺪم.

ﻓﺮدوس ﮐﺎوﯾﺎﻧﯽ ﻣﺮد ﻋﺠﯿﺒﯽ اﺳﺖ در ﻣﯿﺎن ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺻﺤﺒﺖ ھﯿﭻ ﮔﺎه ﮐﻠﻤﻪ ﻣﻦ را از زﺑﺎن او ﻧﺸﻨﯿﺪم. (اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ اﺟﺒﺎر ﺑﺮای ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺧﺒﺮ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪم ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮارد از اﯾﻦ ﮐﻠﻤﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻢ.) ﻃﻨﺰ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﻧﯿﺰ در ﻣﯿﺎن ﺻﺤﺒﺖ ھﺎی او وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ھﻢ ﮐﻼﻣﯽ ﺑﺎ او ﺳﺎﻋﺎﺗﯽ ﻣﻔﺮح را ﺑﺮای ھﺮ ﺷﻨﻮﻧﺪه ای رﻗﻢ ﻣﯽ زﻧﺪ. اﻣﺎ ﻻزم اﺳﺖ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ را ﻧﯿﺰ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﺧﺠﺎﻟﺘﯽ ﺑﻮدن و ﺑﯽ رﯾﺎﯾﯽ اش ﮔﺎھﯽ ﮐﻼﻓﻪ ﮐﻨﻨﺪه ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﺷﻮد؛ اﻣﺎ ﺑﻪ واﻗﻊ او ﺑﺰرﮔﯽ در ﻣﯿﺎن ﺑﺰرﮔﺎن ھﻨﺮ اﯾﻦ ﺳﺮزﻣﯿﻦ اﺳﺖ و ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺰرﮔﯽ اش ﻧﯿﺰ از اﺧﻼق ﺣﺮﻓﻪ ای ﮐﻪ دارد ﺑﺮ ﻣﯽ ﺧﯿﺰد.

او دﻧﯿﺎﯾﯽ از ﺧﺎﻃﺮاﺗﺶ را در اﯾﻦ ﻧﺸﺴﺖ ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﺑﯿﺎن ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺮای ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ﻧﺨﻨﺪﯾﺪ و ﯾﺎ ﺑﮫﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﻢ رﯾﺴﻪ ﻧﺮﻓﺖ. ﺧﺎﻃﺮاﺗﺶ آﻧﻘﺪر ﺟﺬاب ھﺴﺘﻨﺪ و در درون آن ھﺎ آن ﻗﺪر از ﺑﻼھﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮش آﻣﺪه ﺑﺎ ﺑﯿﺎن ﺷﯿﺮﯾﻨﺶ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﯽ ﻣﺤﺎﺑﺎ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﯾﺎد "آﻗﻮی ھﻤﺴﺎده" ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻧﯽ "ﮐﻼه ﻗﺮﻣﺰی" ﻣﯽ اﻧﺪازد.

ﺑﺮای اﯾﻨﮑﻪ ﺟﺬاﺑﯿﺖ اﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮه ﮔﻮﯾﯽ ھﺎ ،ﮐﻪ اﺻﻐﺮ ھﻤﺖ در اﯾﻦ ﻧﺸﺴﺖ ﻟﻄﻒ داﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﮐﻨﻨﺪه ھﻤﺮاه ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻓﺮدوس ﮐﺎوﯾﺎﻧﯽ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﮐﻨﻨﺪ، ﮐﻢ ﻧﺸﻮد از آوردن ﺳﻮال و ﺟﻮاب ھﺎی راﯾﺞ در ﮔﻔﺖ و ﮔﻮ ھﺎ ﭘﺮھﯿﺰ ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺑﺪون واﺳﻄﻪ ﺑﺎ ﻓﺮدوس ﮐﺎوﯾﺎﻧﯽ و اﺻﻐﺮ ھﻤﺖ روﺑﺮو ﺑﺎﺷﯿﺪ. اﻟﺒﺘﻪ روﺣﯿﻪ ﻣﺜﺎل زدﻧﯽ اﺻﻐﺮ ھﻤﺖ در ﺣﻤﺎﯾﺖ از آن ﭼﻪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﺌﺎ ﺗﺮ و ﻧﺴﻞ ﮐﺎوﯾﺎﻧﯽ ھﺎ رﻓﺘﻪ ﻧﯿﺰ در اﯾﻦ ﮔﻔﺖ و ﮔﻮ ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﻧﯿﺰ از ﻟﺤﻦ اﯾﻦ ﺑﺰرگ ﺗﺌﺎﺗﺮی درﯾﺎﻓﺖ.

وﻗﺘﯽ از ﮐﺮﻣﺎن ﮐﻮچ ﮐﺮدم از ﺑﭽﮕﯽ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻘﺶ ﺑﺎزی ﮐﺮدن ﺑﻮدم. ﻧﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮپ و ﻓﻮﺗﺒﺎل رو دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ وﻟﯽ وﻗﺘﯽ ﺗﻌﺰﯾﻪ ﻣﯽ دﯾﺪم ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﭼﻪ ﮐﺎر ﺟﺎﻟﺒﯽ و ﺷﯿﻔﺘﻪ ﺑﺎزی ﮐﺮدن ﺷﺪم. ﯾﺎدم ھﺴﺖ ﺗﻮ ﮐﺮﻣﺎن ﻓﻘﯿﺮ زﯾﺎد ﺑﻮد و ﺳﺎﻋﺖ ھﺎ اﯾﻨﮫﺎ رو ﻣﯽ دﯾﺪم و ﺑﻌﺪ ﺗﻮی ﺧﻮﻧﻪ ادای اوﻧﮫﺎ رو در ﻣﯽ آوردم. ﺗﺎ ﺷﺸﻢ اﺑﺘﺪاﯾﯽ ﺻﺒﺮ ﮐﺮدم وﻟﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﺗﺌﺎﺗﺮی ﮐﻪ ﻣﻦ دﻧﺒﺎﻟﺶ ھﺴﺘﻢ ﺗﻮی ﺗﮫﺮاﻧﻪ ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم دوره ﺷﺶ ﺳﺎﻟﻪ اﺑﺘﺪاﯾﯽ ﺑﺎ ﺗﺮﻓﻨﺪی ﺑﻪ ﺗﮫﺮان آﻣﺪم. ﭼﻮن ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺗﺌﺎﺗﺮ ﺗﮫﺮان ﺑﮫﺘﺮ اﺳﺖ.ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ ﯾﮑﯽ دو ﺳﺎل در ﺗﮫﺮان در ﭘﺎرﭼﻪ ﻓﺮوﺷﯽ ﮐﺎر ﮐﺮدم.

ﻣﺎﺟﺮای ﺳﻔﺮ ﺑﻪ آﻟﻤﺎن ﺑﺮای ﺗﺤﺼﯿﻞ در ﺗﺌﺎﺗﺮ (ﺑﻪ ﭘﯿﺸﻨﮫﺎد اﺻﻐﺮ ھﻤﺖ ﮐﺎوﯾﺎﻧﯽ ﻣﺎﺟﺮا ﺳﻔﺮ ﺑﻪ آﻟﻤﺎن ﺑﺮای ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺗﺌﺎﺗﺮ را ﺑﺎزﮔﻮ ﮐﺮد) در اﻣﺘﺤﺎن ﺑﻮرﺳﯿﻪ ﺑﺮای اﻋﺰام ﺑﻪ ﺧﺎرج ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮدم و ﭘﺲ از ﻗﺒﻮﻟﯽ راھﯽ آﻟﻤﺎن ﺷﺪم. در آن زﻣﺎن ﺑﺮای رﺷﺘﻪ ﺗﺌﺎﺗﺮ ﭘﺬﯾﺮش ﻧﻤﯽ دادﻧﺪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮﺻﯿﻪ دوﺳﺘﻢ در رﺷﺘﻪ ﺷﯿﻤﯽ ﺛﺒﺖ ﻧﺎم ﮐﺮدم. ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ روزی ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﮐﺎﻟﺞ رﻓﺘﻢ ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻮل داﻧﺸﮕﺎه ﺟﺮﯾﺎن ﻋﻼﻗﻪ ام ﺑﻪ ﺗﺌﺎﺗﺮ را ﮔﻔﺘﻢ و ﺗﺎﮐﯿﺪ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﻣﺎﯾﻠﻢ ﺗﺌﺎﺗﺮ ﺑﺨﻮاﻧﻢ.

او ھﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎ آﮐﺎدﻣﯽ ﺗﺌﺎﺗﺮ داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺖ و ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻦ را ﺑﺎ ﭘﺮوﻓﺴﻮری ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻮل آﮐﺎدﻣﯽ ﺗﺌﺎﺗﺮ ﺑﻮد ﮔﻔﺖ. آن ﭘﺮوﻓﺴﻮر ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ھﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ دﻓﺘﺮ ﮐﺎر او ﺑﺮوم. رﻓﺘﻢ. او ﺳﺮ ﮐﻼس ﺑﻮد و ﺑﻪ دﺳﺘﯿﺎرش ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ وﻗﺘﯽ رﺳﯿﺪم ﺑﺮوم ﺳﺮ ﮐﻼس. وﻗﺘﯽ وارد ﮐﻼس ﺷﺪم اﯾﻦ ﺷﺨﺺ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ در ھﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ اﻣﺘﺤﺎن ﺑﺪھﻢ. اﺳﺘﺮس ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم اﻣﺎ ﺷﺮوع ﮐﺮدم ﺑﻪ ﺑﺪاھﻪ ﺑﺎزی ﮐﺮدن؛ او ﺗﮏ ﺗﮏ ھﻨﺮﺟﻮﯾﺎن را ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻠﻢ ﺑﺎزی ﮐﻨﻨﺪ. اﺳﺘﺮﺳﻢ و ﺗﻤﺎم آن ﺑﺪاھﻪ ھﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪم اﺗﻮد ﺟﺎﻟﺒﯽ از ﮐﺎر در ﺑﯿﺎﯾﺪ و ھﻤﯿﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﭘﺮوﻓﺴﻮر ﻣﺮا ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ، اﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﺮم آﻏﺎز ﺷﺪه ﺑﻮد، ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدم ﺗﺎ ﺗﺮم ﺑﻌﺪ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﻢ. در ھﻤﺎن داﻧﺸﮕﺎه در ﮐﺎﻟﺞ زﺑﺎن ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﺪن زﺑﺎن آﻟﻤﺎﻧﯽ ﮐﺮدم آﻧﻘﺪر در اﯾﻦ ﮐﺎر ﺟﺪی ﺑﻮدم ﮐﻪ زﺑﺎن آﻟﻤﺎﻧﯽ را ﺑﮫﺘﺮ از ﺧﻮد آﻟﻤﺎن ھﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺑﻪ ھﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﻣﻌﻠﻢ ﻓﻦ ﺑﯿﺎن ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ: ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب آﻟﻤﺎﻧﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ در ﭼﻪ رﺷﺘﻪ ای ﻣﯽ ﺧﻮاھﯽ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﮐﻨﯽ