شنیدن کی بود مانند دیدن

فقط یک گروه از روسیه بود که از هواپیما جا ماند که آن ربطی به روز پنجم نداشت، دو روز دیگر باید سید محمد حسینی وزیر فرهنگ و حمید شاه آبادی معاون هنری و مسوولان تئاتر مهمان تئاتر شهر شدند و از نزدیک در جریان برگزاری جشنواره قرار گرفتند. به میمنت این حضور همه چیز مرتب بود و وزیر با رضایت کامل از جشنواره مژده اضافه شدن روزهای جشنواره را در سال آینده داد. 
همه نمایش ها اجرا شدند درست در ساعت مشخص خود و اجراهای خیابانی در وسط تبلیغات محیطی تئاتر شهر دوبل برگزار شدند، مردم می آمدند تا تماشا کنند اما پراکنده می شدند چون همه خبرها در بیرون تئاتر شهر نبود. ایرانشهر هم مثل همیشه منظم بود و می توانست به مهمانان ناگهان از راه رسیده با دادن تشک یا صندلی پذیرایی کند. 
استقبال از نمایش رومئو کاستلوچی «داستان معاصر آفریقا» همان طور که پیش بینی شده بود، فراوان و همه چیز مرتب بود. همه هم راضی و خوشحال طبقه همکف تالار وحدت را ترک کردند. بلیت های نمایش امیر دژاکام کارگردانی که در تالار وحدت اجرا داشت هم در دست تعداد زیادی از هنرمندان شهرستانی دیده شد،خدا را شکر که بچه های شهرستانی هم به سامانی رسیدند و شایعه پراکنی سیاه نماها به جایی نرسید. اجراهای تالارهای بوستان، گلستان، محراب و مولوی درست سر موقع بدون تأخیر به صحنه رفت. 
در روز پنجم مشکل زیر نویس فارسی و دستگاه های ترجمه هم حل شد تا دوباره بهانه ای دست افراد مخالف جشنواره تئاتر فجر داده نشود. مهمانان خارجی هم آزدانه به سالن های مورد نظر خود رفت و آمد می کردند و از نمایش های ایرانی دیدن کردند. هنرمندان ایرانی هم به راحتی می آمدند و می رفتند، کتاب خوشگل جشنواره هم در دست چند نفری از آنان دیده شد و روابط عمومی تئاتر هم در آرامش و سکوت میزبان مهمان سر زده اش بود. بولتن ها هم در پنجمین روز جشنواره به موقع رسید و مرتب بر میز چیده شد. 
تنها مشکل چهارمین روز، پر شدن جایگاه خبرنگاران در تالار چهار سوبود که آن هم به استقبال تماشاگران و ازدحام آنان بر می گردد نه چیز دیگری، البته نباید به نقش ارسال پیک های جشنواره به در خانه های مردم در این استقبال هم بی توجه باشیم، مشکل این ازدحام از ما نبود باور کنید، همه چیز آرام بود اگر باور نمی کنید خودتان سری به جشنواره بزنید. شایعه ها را باور نکنید شنیدن کی بود مانند دیدن!