بستر سفید اجرا از سماع دراویش می آید

درباره ماهان در بخش چشم ‌انداز تئاتر90 بیست ‌و نهمین جشنواره بین‌ المللی تئاتر فجر به روی صحنه می رود. 
به گفته صدیق جمالی، نمایشنامه در حقیقت درباره گمشدگان است. ماهان در جریان فعالیت های اجتماعی و عاطفی گم می شود. این شخصیت از منظر 5 زن که به انحای مختلف در ارتباط با ماهان بوده اند، و هر یک به نوعی دنبالش می گردند، معرفی خواهد شد. این نمایش روایت گم‌ شدن ماهان است در میان رویدادهای پیچ در پیچ زندگی دوگانه ‌اش، از زبان صبا(همسرش)، آیدا(دوستی عاشق)، آیه(همراهی غریب)، معین(نه دوست نه دشمن)، تاتیانا(رفیق نیمه راه) و شمس ‌الدین(شخصیت تنها). در این نمایش در می یابیم که ماهان در یک وضعیت مافیای اقتصادی با آیه در ارتباط بوده است. تاتیانا یک روس- ایتالیایی دو رگه است. در ظاهر نمایش صرفا پیگیری سرنوشت ماهان را خواهیم دید که طی سفری او از ایران به ترکیه خواهد رفت. در پس آن هم رویکرد شبه عرفانی را با نگاهی به ملاقات شمس و مولانا خواهیم دید. البته این موضوع آن قدر مستتر است که با دقت و توجه بیشتر بر مخاطب آشکار خواهد شد. 
این کارگردان و گروه «کتل» از سه ماه قبل تمرین ها را در اداره کل ارشاد و آموزشگاه بازیگری این گروه آغاز کردند. مراحل روخوانی و تحلیل یک ماه و نیم به طور جدی ادامه داشته و تمرین ها هم از پس آن پیگیری شده است.

شکل شهودی و رویکرد عرفانی
صدیق جمالی طبیعت و داستان این نمایش را واقع گرا می داند. وقایع و آدم ها هم در ارتباط با یک موضوع اجتماعی مطرح می شوند. اما زیر متن باعث شده تا کمی شکل اجرا متفاوت شود. او هم سعی کرده تا شکل شهودی و رویکرد عرفانی نیز در اجرا پیگیری شود. 
برای این اجرا عنصر رنگ به خصوص رنگ سفید خیلی اهمیت داشته است. این هم به سماع دراویش ترکیه و توجه به دامن و ردای سفید آنان شکل گرفته است. این سفیدی بستر رویدادهای درباره ماهان را رقم زده است. در عین حال صدیق جمالی بر آن بوده تا در صحنه اجرا را با ایجاز روبرو کند. برای این منظور از حداقل امکانات و وسایل صحنه بهره برده اند. از سوی دیگر بر آن بوده اند تا اجرا را بر اساس توجه به جوهره بازی، رنگ ها و تصاویر ویدئو جدی تر بگیرند. بازیگران از شیوه واقع گرا پیروی می کنند. در طراحی صحنه نیز از تلفیق رنگ و تصاویر که خارج از استودیو و پلاتو ضبط شده اند، استفاده شده است. البته به نظر صدیق جمالی این تکنیک قبلاً استفاده شده اما این گروه بر آن بوده تا از طریق نحوه استفاده و فرمت تازه مذاق تماشاگران را جذب نماید. 
او به دلیل ایجاد تنوع تصویری و ضرباهنگ درست از ویدئو بهره برده است. همچنین در 6 مقطع زمانی نیاز به جابجایی وسایل صحنه دارد که از طریق پخش تصاویر ویدئو این زمان را ممکن می سازد بی آن که تماشاگر احساس کند که وقتش تلف می شود. لباس هم پیرو واقع گرایی متن و اجراست. با آن که اجرا به سمت فراواقع و فضای مجازی نیز می رود. کارگردانی هم کمی فراواقع گرا خواهد شد. نور هم به دلیل حضور موثر رنگ کارکرد ویژه ای در صحنه دارد تا فضا را جادویی جلوه دهد و در ضمن القاگر آن مفهوم معنوی و عرفانی هم باشد. 
موسیقی درباره ماهان از موسیقی عرفانی و الهی ترکیه الهام گرفته است و آهنگساز برای درباره ماهان با تبعیت از آن موسیقی آهنگ ساخته است. 
از چهره پردازی چندان استفاده نشده است چون از بازیگران بنابر سن و سال مدنظر متن استفاده شده است. 
صدیق جمالی نگاه عمومی در اجرا دارد و بنابراین هرکس می تواند به تماشایش بنشیند. این کارگردان از تماشاگرانش درخواست می کند با حوصله برای دیدن این نمایش 70 دقیقه ای بیایند تا فرصتی باشد بازیگران گروه کتل خود را در صحنه بروز دهند. 
این کارگردان تا این مرحله از تمرین هایش با مشکل خاصی روبرو نشده است. همچنین او از برگزارکنندگان جشنواره بیست و نهم تشکر و قدردانی می کند که احترام ویژه ای برای گروه های شهرستانی قایل شده اند تا برخلاف سال های گذشته حضورشان علی السویه نباشد. صدیق جمالی این اتفاق را حُسن بزرگ جشنواره اخیر می داند که اتفاقات بایسته تری را برای شهرستانی ها در آینده رقم خواهد زد. 
در این نمایش بازیگرانی چون سعیده حامد، ژیلا آل رشاد، ساناز مظفری، جمال ساقی ‌نژاد، تارا میرک، مروارید رمضانی، وحید منافی و سیامک افسایی به روی صحنه می‌ روند. همچنین رضا ولی زاده(آهنگساز)، وحید بهبودی(دستیار کارگردان)، بابک نهرین(مدیر تولید)، یعقوب صدیق جمالی(طراح صحنه)، لاله اشکیه(طراح لباس) در این نمایش فعالیت می کنند. این سومین نمایش گروه کتل تبریز است که در جشنواره بین المللی فجر اجرا می شود. 
این اثر پس از اجرا در جشنواره نیز از 7 تا 21 اسفندماه در تالار تربیت تبریز به صحنه خواهد رفت.