در حال بارگذاری ...
یادداشت محمدحسین ناصربخت نویسنده و کارگردان تئاتر

وظایف ما در قبال هنرمندان شهرستانی

دیگر نمی توان انکار کرد که جشنواره تئاتر فجر تاثیر به سزایی در تئاتر پس از انقلاب داشته است زیرا: ۱.جشنواره تئاتر فجر ملی بیست ونه سال گذشته محلی برای ارایه دستاوردها و تبادل تجارب هنرمندان تئاتر ایرانی بوده است که البته همپای تغییرات و تحولات اجتماعی فراز و نشیب های فراوانی را پشت سر نهاده است.

2.بسیاری از هنرمندان برجسته کنونی تئاتر ما در عرصه های گوناگون این هنر با شرکت در همین جشنواره شناسایی شده اند و امکان حضور در مجامع حرفه ای را یافته اند.
3.همین جشنواره پس از تبدیل شدن به جشنواره ای بین المللی، ضمن اینکه فرصت دیدار نزدیک هنرمندان و علاقه مندان تئاتر را با گوشه ای از فعالیت های تئاتری جهان فراهم آورده است، نخستین گام ها برای معرفی تئاتر نوین ایرانیان در سال های پس از انقلاب به محافل تئاتری در سایر نقاط جهان را نیز برداشته است و حضور نمایندگانی از جشنواره های تئاتری امکان دعوت از آثار شرکت کننده را در سایر جشنواره ها فراهم آورده است.
4.وجود سلایق و گرایش های مختلف در بخش های گوناگون این جشنواره و سعه صدر مدیران و مسئولان طی دوره های برگزاری امکان بهره برداری تعداد بیشتری از مخاطبان با ذائقه های گوناگون را از نمایش های جشنواره به وجود آورده است.
اما علیرغم تمامی این ویژگی های مثبت و غیر قابل انکار من به عنوان یکی از اعضای کوچک خانواده بزرگ تئاتر که بیشترین بخش فعالیتم به آموزش و پژوهش و مراوده با دانشجویان و هنرمندان شهرستانی اختصاص یافته است، آرزوی آن روزی را داریم که این جشنواره همچون سال های اولیه شکل گیری اش که فرصت بیشتری را برای هنرمندان شهرستانی جهت استفاده از امکانات جشنواره فراهم می آورد بتواند توجه ویژه ای به این استعدادهای شیفته آموختن ودیده شدن داشته باشد، با برنامه ریزی و طراحی مناسب امکان عرضه بهتر آثار این هنرمندان دل سوخته را فراهم آورد، رسم میهمان نوازی را به جای آورد و بهترین امکانات خویش را به میهمانان شهرستانی اش اختصاص دهد تا بهتر و بیشتر دیده شوند و مورد نقد و بررسی قرار گیرند.
من امیدوارم که همه ما با پرهیز از نوعی اشراف مآبی تصنعی و تقلیدی که این روزها گاهی دامن بسیاری از دوستان خوب من را نیز می گیرد و با داشتن تحلیل درست از وضعیت تئاتر ایران و نه سردادن شعارهایی به دور از واقعیت، به ارتقاء آن بیاندیشیم، سرماه های این تئاتر را پاس بداریم، به یاد داشته باشیم که خود الفبای تئاتر را ابتدا در کجا آموخته ایم و سپس شرایط بهتری را برای تئاتر شهرستانها نه تنها در جشنواره تئاتر فجر که در تمامی مناسبت های تئاتری رقم زنیم.




نظرات کاربران