سپیده نظری‌پور به هنرآنلاین گفت:
رقابتی شدن «به علاوه فجر» بر ارتقای کیفیت آثار موثر است
سپیده نظری پور، یکی از اعضای هیات داوران بخش «به علاوه فجر» سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر، معتقد است این بخش نیاز به آسیب شناسی دارد.
سپیده نظری‌پور کارگردان، بازیگر و طراح صحنه که در سی و هشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر عهده‌دار داوری بخش به علاوه فجر بود، درباره کیفیت آثار شرکت‌کننده در این بخش از جشنواره گفت: در پروسه داوری شاهد چند نمایش خوب و قابل قبولی بودیم اما انتظارمان این بود از آنجا که این بخش در سالن‌های خصوصی برگزار می‌شود آثار از کیفیت بیشتری برخوردار باشند اما به دلیل نبود شناخت و آگاهی علمی از سوی مسئولان سالن‌های خصوصی متاسفانه شاهد آثار قابل قبولی در این بخش نبودیم.
او همچنین افزود: شرکت‌کنندگان در این بخش از جشنواره هر چند که تحصیل‌کرده رشته تئاتر بودند اما پارامترهای ابتدایی که به منظور تولید یک نمایش خوب حائز اهمیت است را رعایت نکرده و در آثارشان لحاظ نکرده بودند. برخی از آنها دچار فقر متن بودند و کارگردانی و بازی‌های ضعیفی در اثرشان مشهود بود.
این کارگردان تئاتر با بیان اینکه تعداد انگشت‌شماری از نمایش‌های بخش به علاوه فجر خلاقانه، هوشمندانه و دارای سطح بالای کیفی بود، عنوان کرد: به نظرم باید آسیب‌شناسی صورت گیرد تا دلیل این مسئله که اغلب آثار اجرا شده در بخش به علاوه فجر نتوانست نظر داوران را جلب کند، بررسی شود. من به سهم خود معتقدم یکی از دلایل این است که آثار نمایشی بدون هیچ مانعی و تنها به درخواست خودشان و تائید مدیر سالن به جشنواره راه یافته است.
او همچنین افزود: به نظرم در صورتی‌که قرار است این بخش به صورت رقابتی در جشنواره سال آینده برگزار شود باید آثار نمایشی متقاضی، غربال شوند و این موضوع تاثیر بسزایی در کیفیت خواهد داشت. به نظرم امسال در لحظات آخر و نزدیک به جشنواره دبیرخانه این رویداد تصمیم به برگزاری بخش به علاوه فجر به صورت رقابتی داشته و این موضوع باعث شده تا بر آثار نمایشی حاضر در این بخش انتخاب کارشناسی صورت نگیرد.
نظری‌پور همچنین اضافه کرد: در صورتی‌که سال آینده برای برگزاری بخش به علاوه فجر در جشنواره تئاتر فجر برنامه‌ریزی بهتری انجام شود هر گروهی به جشنواره وارد نمی‌شود و این استراتژی در کیفیت آثار راه‌یافته تاثیرگذار خواهد بود.
داور بخش به علاوه فجر سی و هشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در بخشی از صحبت‌هایش اظهار کرد: چندین سال پیش طرح تئاتر خصوصی مطرح شد تا این بخش در کنار تئاتر دولتی مانند دیگر نقاط دنیا قرار گیرد؛ اما متاسفانه نمی‌دانم چرا نتوانستیم این دو بخش را در کنار یکدیگر داشته باشیم. در همه جای دنیا تئاتر خصوصی از حمایت‌های حداقلی و ناچیز دولتی برخوردار است اما در ایران از زمانی‌که تئاتر خصوصی فعالیت خود را به صورت مستقل و کاملاً متکی به خود آغاز کرد نه تنها مورد حمایت دولت واقع نشد بلکه حمایت از تئاتر دولتی هم کم شد و این موضوع منجر به افت کیفی نمایش‌ها شد و ضربه و آسیبی به بدنه تئاتر وارد کرد.
او در ادامه افزود: مدتی ایران نبودم و پس از بازگشت با پرس‌وجو از دوستان کارگردان متوجه شدم که آنها به دلیل علاقه‌ای که به حرفه‌شان دارند آثار نمایشی‌شان را با هزینه‌های شخصی خود و حداقل‌ها تولید می‌کنند. بنابراین آیا می‌توان انتظار داشت که آثار آنها دارای کیفیت لازم باشد؟ به نظرم همین‌که تاکنون تئاتر به واسطه علاقمندانش در این شرایط نامطلوب اقتصادی سرپا و فعال است باید سپاسگزار بود.