در حال بارگذاری ...
«تئاتر فجر استانی» منتقد یزدی:

برتری شکل بر مضمون، از ویژگی های نمایش «تحت تاثیر» است

محمدرضا امیرخانی، منتقد یزدی در نقدی که برای نمایش «تحت تاثیر» به کارگردانی رسول کاهانی نوشته، برتری شکل بر مضمون، را از ویژگی های این نمایش برشمرده است.

به گزارش روابط عمومی سی و هفتمین جشنواره‌ی بین المللی تئاتر فجر؛ نمایش «تحت تاثیر» از استان تهران و با کارگردانی رسول کاهانی در دومین شب از چهارمین جشنواره‌ی تئاترفجر استانی یزد، که از 18 تا 21 دی ماه 97 در مجموعه تالار هنر یزد برگزار شد، روی صحنه رفت.

 

محمدرضا امیرخانی، منتقد یزدی، نقدی برای این نمایش نوشته که در پی می خوانید.

 

«تحت تاثیر» داستان خانواده ای از سبزوار را روایت می کند که به تهران آمده اند و در این روایت و رخداد نمایشی البته به گره گشایی رازی می رسند که وقتی به تحلیل و روند داستان می پردازیم تلاش کاهانی به لحاظ ساختار داستانی چندان بدیع نیست. قصه ای و روایتی از ده ها داستان و روایت امروزین جامعه که البته به جز دلیل مرگ مادر که در پایان روایت آن را می یابیم به مساله مهمی نمی رسیم  و همه آن چه در طول 70 دقیقه نمایش شاهد آن هستیم فقط روزمره گی هاست و لاغیر که البته آزاده را همچنان زندانیش می یابیم و غیبت پدر همچنان مشهود است.

  • همهی خانواده جمع می شوند که مشکل آزاده حل شود که لاینحل می ماند و ما می مانیم و خانواده ای که نمی توانیم بگوئیم فروپاشیده و یا هنوز رگه هایی از امید در آن خودی نشان می دهد که خوشبینانه می نگریم و تلاش آقای کاهانی را طرح موضوع تثبیت برخی ارزش هایی می یابیم  که به هر حال مدرنیته بی رحمانه به آن می تازد و شاید حضور مهدی ها اگر چه متعصب و خشن و عصبی می نماید اما بازدارنده است والبته در این نمایش بخصوص تا حدی تعین کننده؛ اگر چه در قوام و پایداریش نمی توان به قطعیت واحدی رسید.

  •  

     

    اگرچه تفکیک اجرا و متن شاید خیلی مناسب و منطقی نباشد و همانگونه که بسیاری به تفکیک شکل و مضمون می تازند و البته منطقی است که مجزایش ننمائیم، مع الوصف آنچه در اجرای نمایش «تحت تاثیر» می توانم از ویژگی اش بدانیم رجحان شکل است بر مضمون و البته «تحت تاثیر» با تفکیک لابی ساختمان از اتاق فضای محاط  داخل آپارتمان  و بازی دادن به دو زن به جای دو مرد نمایش و دو مرد به جای دو زن نمایش در شکل نمایش کاملا بدیع است.

    در لابی مهدی و بیژن را دو زن بازی می کنند و در داخل آپارتمان نقش دو زن را دو مرد بازی می کنند برای هر نقش دو بازیگر و همزمان از لابی آپارتمان به فضای آپارتمان ورود می کنیم و البته ادامه‌ی روایت از زبان اشخاص بازی که در پاره ای موارد به زبان ترکی سخن می گویند. این گونه گونگی اجرا را برای مخاطبش دلنشین می نماید و اگر چه ما نور صحنه نداریم و همه با یک چراغ قوه ای که در دستان کارگردان نشسته در جمعیت تماشاگران نور صحنه هدایت می شود که نوعی القای تمرکز ذهنی نویسنده و کارگردان است که به زیبایی هدایت می شود.

    یکی از نقاط قوت اجرا بازی خوب تک تک بازیگران توامان با ریتم و ضرب آهنگ مناسب است که اجرای «تحت تاثیر» را به زیبایی برای تماشاگرش رقم می زند.




نظرات کاربران