گفت‌وگو با سیدپویا امامی کارگردان نمایش خیابانی «کارت قرمز برای بازیکن خارجی»
نتیجه بازی فوتبالی که پس از گذشت ۳۵ همچنان نامعلوم است
کارگردان نمایش خیابانی «کارت قرمز برای بازیکن خارجی» حاضر در چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در مورد اثر خود گفت: این نمایش که روایتگر بمباران زمین فوتبال چوار ایلام توسط عراقی‌هاست، صدای مظلومیت بازیکنان و داور این مسابقه را به جهانیان می‌رساند.
به گزارش روابط عمومی جشنواره، نمایش خیابانی «کارت قرمز برای بازیکن خارجی» به کارگردانی سیدپویا امامی روز پنجشنبه (۶ بهمن‌ماه ساعت 16:30) اولین اجرا و روز یکشنبه (۹ بهمن‌ماه ساعت ۱۸) دومین اجرای خود را در مقابل تالار وحدت خواهد داشت.
امامی در خصوص قصه و درون‌مایه این نمایش گفت: «این نمایش روایت بمباران زمین فوتبال چوار ایلام در سال ۱۳۶۵ است که در دقیقه ۵۵ بازی بین دو تیم توسط هواپیماهای عراقی به آتش کشیده می‌شود و بازی ناتمام می‌ماند.»
کارگردان نمایش «کارت قرمز برای بازیکن خارجی» افزود: «روایت‌کننده این قصه یک شهروند عادی است که وظیفه خود می‌داند این قصه را در جای‌جای ایران و حتی دنیا روایت کند و صدای مظلومیت بازیکنان فوتبال و داور این مسابقه را که شهید شدند به همه مردم دنیا برساند.»
امامی در خصوص انتخاب حوزه تئاتر خیابانی گفت: «شیوه ارتباط تئاتر خیابانی با مردم فعالیت در این حوزه از تئاتر را برای من جذاب‌تر کرد و سبب شده از این گونه تئاتر استفاده کنم.»
او که سالیان سال است به این شیوه در اجراهای عمومی و جشنواره‌ای به صورت مستمر شرکت داشته است
امامی که توانسته جوایزی مختلفی را در عرصه بازیگری، نویسندگی و کارگردانی کسب کند، به تفاوت‌های نمایش خیابانی و صحنه‌ای اشاره کرد و گفت: «مهم‌ترین پارامتر در متفاوت بودن این دو شیوه اجرایی آن است که وقتی تماشاگر وارد سالن تئاتر می‌شود و در قاب صحنه نمایش را می‌بیند مثل این است که با گروه نمایش قراردادی بسته و پذیرفته است که می‌خواهد نمایش ببیند، بلیت بخرد و همچنین پذیرفته است که روی صندلی در تاریکی نشسته و نمایشی را تماشا کند بنابراین مخاطب بازیگر در این نوع صحنه روشن است.»
این کارگردان حاضر در جشنواره ادامه داد: «اما در نمایش خیابانی کاملاً اتفاقی در یک محل، گذر، پارک یا میدان اصلی شهر در خارج از قاب صحنه و فضای متعارف تئاتر انجام می‌شود و مخاطب خود را بدون دعوت به سمت نمایش می‌کشاند و با مخاطب ارتباط دارد، این ارتباط گاهی مستقیم و دخیل در نمایش است، به پیشبرد قصه کمک می‌کند و حتی می‌تواند فضای قصه را عوض کرده و به فضای دیگری بکشاند.»
امامی با بیان اینکه بین اجرا در تهران و دیگر شهرستان‌ها تفاوت خاصی وجود ندارد، افزود: «در برخی از شهرها به تئاتر خیابانی اهمیت زیادی می‌دهند اما در برخی شهرها این‌چنین نیست، نمایش خیابانی مرسوم است و به مناسبت‌ها ختم می‌شود، زیرا ارگان‌ها بر اساس مناسبت‌های تقویمی سفارش کاری می‌دهند مثل ادارات مختلف برق، آب و گاز، شهرداری‌ها و حوزه هنری.»
او در پاسخ به این سؤال که آیا انتخاب فضای نمایش بر اساس متن انجام می‌شود یا هرکجا می‌شود برای نمایش در نظر گرفته شود هم توضیح داد: «این پارامتر بستگی به شیوه اجرای نمایش دارد که کارگردان انتخاب می‌کند اگر آن شیوه در گونه تئاتر محیطی باشد که زیرمجموعه تئاتر بیرونی است قطعاً خود اثر جایگاه خود را مشخص می‌کند و تماشاگر حتماً باید در آن مکان اثر را ببیند چراکه تئاتر محیطی بر اساس یک محیط و موقعیت خاصی تعریف و طراحی می‌شود و اجرا نیز در همان محیط باید باشد اما اگر در گونه‌های دیگر باشد، حتی‌المقدور مخاطب باید بتواند در هرکجا از سطح شهر نمایش را ببیند، گونه‌های دیگر تئاتر خیابانی، نامرئی، موزیک و... از نظر آکادمیک متفاوت هستند اما عموماً آنچه در جشنواره‌ها مرسوم است و هنرمندان در سطح کشور انجام می‌دهند نمایش در خیابان است و مردم آن را می‌بیند و انتخاب محل نمایش اگر محدود به جشنواره باشد هرجایی که مشخص شود گروه‌ها در آن اجرا می‌روند، اگر اجرای عمومی باشد باز هم محل توسط سفارش‌دهنده معلوم می‌شود و یا در فضای شهری برای استقبال مخاطب و تأثیرگذار بیشتر انتخاب می‌شود.»
نمایش خیابانی «کارت قرمز برای بازیکن خارجی» روز یکشنبه (۹ بهمن‌ماه) دومین اجرای خود در جشنواره فجر را خواهد داشت.
